اسمیت، جورج (۱۸۵۶ـ۱۹۴۲)
اِسْمیت، جورْج (۱۸۵۶ـ۱۹۴۲م)(Smith, George)
| جورج اسمیت George Smith | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۵۶م |
| درگذشت | ۱۹۴۲م |
| ملیت | اسکاتلندی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دانشگاه های ادینبورگ- توبینگن- لایپزیگ |
| شغل و تخصص اصلی | روحانی مسیحی |
| شغل و تخصص های دیگر | تورات پژوه |
| آثار | جغرافیای تاریخی ارض مقدس (۱۸۹۴)؛ دوازده پیامبر (۱۸۹۶ـ۱۸۹۷)؛ اورشلی۹ (۱۹۰۷)؛ شعر قدیم اسراییل (۱۹۱۲) |
| گروه مقاله | ادیان و فرقه های غیراسلام |
| جوایز و افتخارات | عنوان سر (۱۹۱۶) |
کشیش و تورات‌پژوه اسکاتلندی. در ۱۸۹۲ استاد زبان‌ها، ادبیات و الهیات عهد عتیق در کالج کلیسای آزاد متحد[۱] در گلاسگوی اسکاتلند شد. از ۱۹۰۹ تا ۱۹۳۵ رئیس دانشگاه ابردین[۲] بود، در ۱۹۱۶ لقب «سِر» گرفت و تا ۱۹۱۷ ریاست مجمع عمومی کلیسای آزاد متحد را عهده‌دار شد، و از ۱۹۳۳ تا ۱۹۴۲ پیش‌نماز شاه بود. اسمیت در کلکتۀ[۳] هند به دنیا آمد، در دانشگاه‌های ادینبورگ[۴]، توبینگن[۵]، و لایپزیگ[۶] درس خواند و سفرهای فراوانی به مصر، سوریه و فلسطین کرد. از آثار اوست: جغرافیای تاریخی ارض مقدس[۷] (۱۸۹۴)؛ دوازده پیامبر[۸] (۱۸۹۶ـ۱۸۹۷)؛ اورشلیم[۹] (۱۹۰۷)؛ شعر قدیم اسرائیل[۱۰] (۱۹۱۲)؛ اِرمیا[۱۱] (۱۹۲۳).