اشتارک، یوهانس (۱۸۷۴ـ۱۹۵۷)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
یوهانس اشتارک
Johannes Stark
زادروز ۱۸۷۴م
درگذشت ۱۹۵۷م
ملیت آلمانی
تحصیلات و محل تحصیل دانشگاه مونیخ
شغل و تخصص اصلی فیزیک‌دان
گروه مقاله فیزیک و مکانیک
جوایز و افتخارات جایزه نوبل فیزیک ۱۹۱۹
یوهانس اشتارک

اِشتارْک، یوهانس (۱۸۷۴ـ۱۹۵۷م)(Stark, Johannes)

فیزیک‌دان آلمانی. در ۱۹۱۹، به جایزۀ نوبل فیزیک دست‌یافت. اعطای این جایزه به‌‌سبب کشف اثر دوپلر[۱] در پرتوهای پُرسرعت یون‌های مثبت (پرتوهای کانالی[۲]) در ۱۹۰۲، و عرضۀ این امر در ۱۹۱۳ صورت گرفت که میدان الکتریکی قوی می‌تواند طول موج نور گسیل‌شده از اتم‌ها را تغییر دهد (اثر اشتارک[۳]). اشتارک در ۱۹۱۳ قانون هم‌ارزی فوتونی[۴] آلبرت اینشتین را، که در ۱۹۰۶ مطرح شده بود، اصلاح کرد. این قانون امروزه به قانون اشتارک ـ اینشتین[۵] معروف است و بنابر آن، هر مولکولی که در واکنش فتوشیمیایی[۶] شرکت داشته باشد، فقط یک کوانتوم تابش را جذب می‌کند و همین امر منجر به وقوع واکنش می‌شود. اشتارک در شیکنهوف[۷]، واقع در باواریا، زاده شد و در دانشگاه مونیخ درس خواند. در ۱۹۰۶، استاد مدرسۀ فنی هانوور[۸] شد. در ۱۹۲۲، تلاش کرد تا کارخانه‌ای برای چینی‌سازی تأسیس کند. این طرح، عمدتاً به‌سبب رکود اقتصادی آلمان، با شکست روبه‌رو شد. در ۱۹۳۰، به عضویت حزب نازی درآمد و سه سال بعد، به ریاست مؤسسۀ فنی ـ فیزیکی رایش[۹] منصوب شد. در همان حال، رئیس انجمن تحقیقات آلمان[۱۰] نیز بود. تلاش‌های او برای تقویت جایگاه فیزیک در آلمان او را به مقابله با مقامات بلندپایه کشاند و در ۱۹۳۹ ناچار شد استعفا کند. بعد از جنگ جهانی دوم، در ۱۹۴۷، در دادگاه ضد نازی به چهار سال زندان محکوم شد.

 


  1. Doppler effect
  2. canal rays
  3. Stark effect
  4. photo-equivalence
  5. Stark-Einstein law
  6. photochemical reaction
  7. Schickenhof
  8. Technische Hochschule in Hannover
  9. Reich Physical-Technical Institute
  10. German Research Association