آلئاندرو، جیرولامو (۱۴۸۰ـ۱۵۴۲م)
آلئاندرو، جيرولامو (۱۴۸۰ـ۱۵۴۲م) (Aleandro, Girolamo)
دیپلمات و اومانیست ایتالیایی. او یکی از دانشپژوهان بزرگ و برجستۀ روزگار خود بود، و زبانهای لاتین، یونانی، عبری را در پاریس تدریس میکرد. آلئاندرو سفیر پاپ و یکی از مخالفان اصلی مارتین لوتر در مجمع ورمز[۱] (۱۵۲۱م) بود. در ترویزو[۲] زاده شد، در پادوئا[۳] ونیز دانش آموخت و در آنجا با آلدوس مانوتیوس[۴]، دانشپژوه و چاپخانهدار، ملاقات کرد. در ۱۵۰۸م به توصیۀ اراسموس[۵] به پاریس عزیمت کرد و در ۱۵۰۹ تدریس زبانهای عبری، یونانی، و لاتین را آغاز کرد و با این کار، مطالعه دربارۀ یونان را در فرانسه رواج داد. آلئاندرو تا ۱۵۱۳م متناوباً به تدریس اشتغال داشت و کلاسهای درس او پرطرفدار و تأثیرگذار بود، بهطوری که گاهی ۱۵۰۰م دانشجو در آن حضور مییافتند. بوده[۶]، دانشپژوه فرانسوی، که بعدها نقش مهمی در کسب دانش یونانی - فرانسوی ایفا کرد، یکی از نامدارترین شاگردان او بود. آلئاندرو قاموس لاتین - یونانی[۷] را در ۱۵۱۲م منتشر کرد. پس از آنکه بر اثر بیماری از تدریس کنارهگیری کرد، نخست در ۱۵۱۹م کتابدار واتیکن و سپس سفیر پاپ شد. او نمایندۀ پاپ لئو دهم در مجمع ورمز بود و در آنجا با لوتر درگیر شد و سپس به دستور امپراتور شارل پنجم پیشنویس حکمی را تهیه کرد که در آن لوتر «مظهر شیطان[۸]» خوانده شد. او به چندین مأموریت دیپلماتیک دیگر اعزام شد و نقشی فعال در مبارزه با نهضت اصلاح[۹] دین ایفا کرد. در ۱۵۲۴م اسقف اعظم بریندیزی[۱۰] شد و در ۱۵۳۸م به مقام کاردینالی رسید.