یوگنی آنگین
یِوْگِنی آنِگین (Evgenij Onegin)
رمانی منظوم از اَلکساندر پوشکین، نوشته‌شده به روسی در طی ۱۸۲۲ـ۱۸۳۱، نخستین چاپ کامل آن در ۱۸۳۳. یوگنی آنگین به‌سبب ارثی که از یکی از عموهایش به او رسیده است، به ناچار سن‌پترزبورگ را ترک می‌کند و به روستایی می‌رود. در آن‌جا به‌واسطۀ جوانی به نام ولادیمیر لنسکی، پایش به خانۀ مادام لارین که با دو دخترش، تاتیانا و اُلگا، زندگی می‌کند، باز می‌شود. اُلگا نامزد لنسکی است، و تاتیانا نیز به یوْگنی دل می‌بازد و به عشق سادۀ خود در نامه‌ای پرحرارت اقرار می‌کند، اما یوْگنی شکاک و دل‌زده پاسخ او را با وعظی اخلاقی می‌دهد و تاتیانا را از خطر عواطف کورکورانه برحذر می‌دارد. یوْگنی در مجلس رقصی وارد گفت‌وگویی عاشقانه با اُلگا می‌شود، و لنسکی را در دوئلی بر سَر الگا می‌کُشَد. یوْگنی وقتی به سن‌پترزبورگ بازمی‌گردد که تاتیانا با یک ژنرال ازدواج کرده و بانوی محترمی است. او می‌کوشد باب عشق را با تاتیانا باز کند، اما تاتیانا با آن‌که بار دیگر به دوست‌داشتن یوْگنی معترف است، هرگز به شوهرش خیانت نمی‌کند. این رمان طرح و توطئه‌ای لطیف و ساختاری تغزلی دارد و سبک پوشکین و نیز شخصیت وی به‌روشنی در آن نمایان است. یوگنی آنِگین در ادبیات روس تأثیری شگرف داشته است و کسانی چون داستایفسکی و بلینسکی آن را ستوده‌اند. چایکوفسکی، آهنگ‌ساز روس، صحنه‌های تغزلیِ سه‌پرده‌ای ملهم از این رمان و با همین نام ساخته و در مسکو به اجرا درآورده است (۱۸۷۹).
یوگنی آنگین تاکنون در چندمرتبه و توسط اشخاص مختلف (از جمله ایرج کابلی) به فارسی برگردانده و منتشر شده است.