رید، کارول (۱۹۰۶ـ۱۹۷۶)

کارول رید Carol Reed
زادروز	لندن ۱۹۰۶م
درگذشت	۱۹۷۶م
ملیت	انگلیسی
شغل و تخصص اصلی	تهیــه کننـده و کارگــردان
آثار	مخالف خوان (جدا افتاده) (۱۹۴۶)، بت سرنگون (۱۹۴۸)
گروه مقاله	سینما
جوایز و افتخارات	برنده جایزه اسکار برای فیلم موزیکال آلیور (۱۹۶۸) ، برنده جایزه اسکار برای فیلم افتخار واقعی (۱۹۴۵)، برنده سه جایزه بفتا برای بهترین کارگردان و بهترین فیلم بریتانیا

رید، کارول (۱۹۰۶ـ۱۹۷۶)(Reed, Carol)

کارول رید

تهیه‌کننده و کارگردان انگلیسی. از شخصیت‌های مؤثر در صنعت سینمای انگلستان در دهۀ ۱۹۴۰ بود. از آثار اوست: مخالف‌خوان (جدا افتاده) (۱۹۴۶)، بت سرنگون (۱۹۴۸)، مرد سوم (۱۹۴۹)، مأمور ما در هاوانا (۱۹۵۹)، و فیلم موزیکال آلیور» (۱۹۶۸) که برندۀ جایزۀ اسکار شد. اوج موفقیت او زمانی بود که با اَلگزاندر کوردا، تهیه‌کننده، همکاری داشت. مخالف‌خوان نمایشی اضطراب‌آور است که در بلفاست می‌گذرد، و تصویرپردازی اکسپرسیونیستی و بازی خوب جیمز میسون در نقش عضو زخمی ارتش آزادی‌بخش ایرلند از ویژگی‌های آن است؛ سپس دو فیلم را با فیلم‌نامۀ گراهام گرین، رمان‌نویس و منتقد سینمایی سابق، ساخت: بت سرنگون و مرد سوم که فیلم اخیر با بازی اورسن ولز در نقش هری لایم در شمار آثار کلاسیک سینمایی قرار گرفت؛ او برای هر دو فیلم نامزد دریافت جایزۀ اسکار شد. کرول رید در لندن به‌دنیا آمد. فرزند هربرت بیربوم تری، بازیگر، بود و به تأسی از پدر در ۱۹۲۴ به بازیگری در تئاتر پرداخت. در ۱۹۲۷ به ادگار والاس، نویسنده، پیوست و بازیگر و تهیه‌کنندۀ چندین نمایش برگرفته از رمان‌های جنایی او شد. به جز نخستین فیلمش، ناوبا‌ن‌های آسوده (۱۹۳۴)، بیشتر ملودرام‌های کم‌اهمیت می‌ساخت که بیشۀ آبنوس (۱۹۳۶) بهترینِ آن‌هاست. با فیلم‌های روز تعطیلی بانک‌ها (۱۹۳۸) و ستارگان به پایین می‌نگرند (۱۹۳۹) که حال و هوایی بومی و اصیل و بازی‌هایی واقع‌گرایانه‌ داشتند، از بزرگ‌ترین کارگردانان انگلستان شد. فیلم کمدی و مهیج قطار شبانه مونیخ (۱۹۴۰) توانایی او را در خلق دلهره نشان داد. از ۱۹۴۲ تا ۱۹۴۵ در «ادارۀ سینمایی ارتش» کارگردان بود و در آن‌جا نمایش جنگی راه پیش رو (۱۹۴۴) را کارگردانی کرد و با همکاری گرسُن کنین، کارگردان امریکایی، فیلم افتخار واقعی (۱۹۴۵) را ساخت که مستندی دربارۀ واپسین روزهای جنگ جهانی دوم است و برندۀ جایزۀ اسکار شد. سه فیلم مهیجی که او در دهۀ ۱۹۴۰ ساخت برندۀ سه جایزۀ بفتا برای بهترین کارگردان و بهترین فیلم بریتانیا شد.