اضحویة فی المعاد
اَضْحَویَّة فی‌المَعاد
کتابی فلسفی، تألیف ابن سینا. نام این رساله برگرفته از زمان نگارش آن در عید اضحی است. ابن سینا در هفت فصل این نوشتار، به بحث از حقیقت معاد، اختلاف آرا دربارۀ معاد، رویارویی با آرای باطل، سبب هوهویّت انسان، غیرزوالی بودن هوهویت انسان، وجوب معاد و احوال گروه‌های مختلف پس از مرگ پرداخته است. این رساله نخستین‌بار در ۱۹۴۹ در قاهره به کوشش سلیمان دنیا چاپ شد. از این اثر، افزون بر ترجمۀ لاتینی (ونیز، ۱۵۴۶)، ترجمه‌ای کهن به فارسی موجود است.