جانکارلو جیانینی

جان‌کارلو جیانینی Giancarlo Giannini
زادروز	لا اسپزیا 1 اوت 1942م
ملیت	ایتالیایی
تحصیلات و محل تحصیل	دیپلم مهندسی الکترونیک (شهر ناپل)؛ بازیگری در آکادمی هنرهای نمایشی سیلویو د آمیکو (شهر رم)
شغل و تخصص اصلی	بازیگر
آثار	عشق و هرج‌ومرج؛ هفت خوشگل؛ میمی فلزکار به افتخار زخمی شد؛ ماجرای موری؛ بی‌گناه؛ بیماری تلخ؛ تقلید؛ دریافت‌کننده جاسوس بود
گروه مقاله	سینما
جوایز و افتخارات	جایزۀ بهترین بازیگر مرد جشنوارۀ کن 1973

جان‌کارلو جیانینی

جان‌کارلو جیانینی (لا اسپزیا 1 اوت 1942م - ) (Giancarlo Giannini)

بازیگر ایتالیایی. تحصیلاتش را پس از دریافت دیپلم مهندسی الکترونیک (در شهر ناپل)، در رشتۀ بازیگری در آکادمی هنرهای نمایشی سیلویو د آمیکو (شهر رم) ادامه داد و در سال 1963م فارغ‌التحصیل شد. در ۱۹۶۱ کار صحنه‌ای را با حضور در رؤیای شب نیمۀ تابستان آغاز کرد و سپس در آثار دیگری روی صحنه رفت؛ از جمله در نقش رومئو در اجرای تئاتری فرانکو زفیرلی از رومئو و ژولیت. در ۱۹۶۵ وارد سینما شد و یک سال بعد با ایفای نقش در یکی از نمایشنامه‌های لینا ورتمولر همکاری‌اش با این کارگردان نامدار را آغاز کرد که منجر به بازی در رشته‌ای از فیلم‌های بعدی او شد. او اغلب قهرمان افسرده و تراژیک/کمیک این فیلم‌ها بود، که نظامی را که نمی‌توانست درک کند یا بپذیرد، پس می‌زد. به خاطر ایفای نقش در فیلم عشق و هرج‌ومرج مورد تحسین زیاد منتقدان قرار گرفت و در ۱۹۷۳ جایزۀ بهترین بازیگر جشنوارۀ کن را دریافت کرد. سپس با نقش پیچیدۀ «پاسکوالینو»، یکی از زندانیان اردوگاه‌های اجباری که در تلاشی نومیدانه برای بقا، تن به خفت و خواری می‌دهد (در هفت خوشگلِ ورتمولر) بار دیگر با کاندیدایی دریافت اسکار بهترین بازیگر مرد، موفقیت بزرگی کسب کرد. جیانینی در نخستین فیلم آمریکایی ورتمولر، شبی پر از باران، نیز ظاهر شد که شکستی انتقادی و تجاری بود و منجر به لغو قرارداد آمریکایی ورتمولر با برادران وارنر شد.

جیانینی طی حدود 55 سال فعالیت در سینما در بیش از 120 فیلم سینمایی بازی کرده و علاوه بر این در دوبلۀ ده‌ها فیلم سینمایی به عنوان صداپیشه همکاری کرده است.

جیانینی هنرپیشۀ کمدی بااستعدادی است با اندامی کوچک و چشم‌های سبز و پراحساس که به لطف همکاری‌های متعددش با لینا ورتمولر به شهرت رسید. ورتمولر چهرۀ بیانگر شخصیت چاپلین‌وار او را با علاقۀ خاصی فیلمبرداری می‌کرد و در نماهای درشت وافر، حساسیت بازیگر را به نمایش درمی‌آورد. در میمی فلزکار به افتخار زخمی شد، یک کمدی بی‌پردۀ سیاسی، یک فلزساز کله‌شق و نه چندان باهوش بود. در عشق و هرج‌ومرج آنارشیستی روستایی که برای کشتن موسولینی به رم می‌آید. در گم‌گشته، ملوانی از طبقۀ کارگر که همراه مافوق مؤنث و ثروتمندش در جزیره‌ای گرفتار می‌آید. اوج ترکیب تراژدی و بزن بکوب در کار او در هفت خوشگل است. جایی که بازی‌اش هم‌زمان هم نشاط‌آور و هم و عجیب تأثیرگذار و غم‌انگیز جلوه می‌کند. جیانینی برای کارگردانان دیگری مثل مائورو بولونینی (ماجرای موری)، ماریو مونیچلی (عاشقان و دروغگویان) و لوكينو ويسکونتی (‌بی‌گناه) هم بازی کرده است. علاوه بر این به کار دوبلۀ صدای نقش‌های اصلی فیلم‌های آمریکایی برای بازار داخلی ایتالیا نیز می‌پرداخته است. وی سابقۀ کارگردانی فیلم سینمایی را نیز در کارنامه‌اش دارد.

برخی دیگر از آثار سینمایی

• آنتسیو (ادوارد دمیتریک- 1968)
• راز سانتا ویتوریا (استنلی ارل کریمر- 1969)
• مثلث پیتزا/ حسادت به شکل ایتالیایی (اتوره اسکولا- 1970)
• بطن سیاه رتیل (پائولو کاوارا- 1971)
• اولین شب آرامش (والریو زورلینی- 1972)
• دشمنی خونین (لینا ورتمولر- 1978)
• اسنک بار بوداپست (تینتو براس- 1988)
• سرخ خونی (پیتر مسترسون- 1989)
• بیماری تلخ (ماریو مونیچلی- 1990)
• جووانی فالکونه (جوزپه فررا- 1993)
• تقلید (گی‌یرمو دل تورو- 1997)
• شبی با عشق سابرینا (آلخاندرو اگرستی- 2000)
• هانیبال (ریدلی اسکات- 2001)
• میدان پنج ماه (رنتسو مارتینلی- 2003)
• کازینو رویال (مارتین کمبل- 2006)
• قمارباز فناناپذیر (کارگردان و بازیگر- 2013)
• دریافت‌کننده جاسوس بود (بن لوین- 2018)

---