لعلی، علی بن میرزا (ایروان ۱۲۵۲ـ تفلیس ۱۳۲۵ق)
لَعْلی، علی بن میرزا (ایروان ۱۲۵۲ـ تفلیس ۱۳۲۵ق)
پزشک و شاعر ایرانی. پس از بستن قرارداد ترکمانچای و واگذاری ایروان به روسیه (۱۲۴۳ق) با خانوادهاش به تبریز کوچید. در استانبول پزشکی نوین آموخت. در بازگشت به ایران، در تهران ماندگار شد. در سفر سوم ناصرالدینشاه قاجار به اروپا از همراهان او بود. پس از این سفر پزشک ویژۀ مظفرالدین، میرزای ولیعهد در تبریز شد. پس از قتل ناصرالدینشاه، همراه ولیعهد به تهران رفت و از او لقب شمسالحکما گرفت. در ۱۳۲۴ق به تبریز بازگشت و به آزادیخواهان پیوست. به فارسی و ترکی شعر میگفت. شاعری خوشقریحه، شوخطبع و بدیههگو بود. تخلص لعلی را از آیۀ «انه لعلی حکیم» گرفت. دیوان لعلی بهکوشش محمدعلی صفوت بهچاپ رسیده است (تبریز، ۱۳۲۲ش).