ینی سی
یِنی‌سِی (Yenisey)
(یا: ینی‌سئی) از رودهای مهم روسیه[۱]، به‌طول ۴,۱۰۰ کیلومتر. از کوه‌های سایان[۲]، در ناحیۀ آسیایی تووا[۳]، سرچشمه می‌گیرد، با جریان‌یافتن در جهت شمال، جلگۀ سیبری را می‌پیماید و به اقیانوس شمالگان[۴] می‌ریزد .حوضۀ آبریز آن ۲,۵۸۰,۰۰۰ کیلومتر مربع است. کشتی‌رانی تقریباً در سراسر طول این رود امکان‌پذیر است و شهرهای ساحلی مهم آن عبارت‌اند از دودینکا[۵]، ایگارکا[۶]، و کراسنویارسک[۷]. ينی‌سی در بالارودهای خود، رودی کوهستانی با سواحل سنگلاخ و تنداب است؛ از پایین کراسنویارسک تا دودینکا، درۀ پهناوری را تشکیل می‌دهد که زمین‌های پست سیبری غربی را از فلات سیبری مرکزی جدا کرده است. ریزابه‌های اصلی آن عبارت‌اند از آنگارا[۸]، پودکامنایا تونگوسکا[۹]، و نیژنیانا تونگوسکا[۱۰] . رود ینی‌سی بین اواخر اکتبر و اوایل ژوئن در پایین‌رود، و بین اواسط نوامبر تا اواخر آوریل در بالارود یخ می‌بندد. از این رود برای حمل و نقل الوار، غلات، و زغال‌سنگ استفاده می‌کنند و کشتی‌های بزرگ تا ایگارکا در آن رفت‌وآمد دارند. در مسیر آن چند نیروگاه آبی احداث شده است. نخستین‌بار روس‌ها ناحیۀ ینی‌سی را در قرن ۱۶ کشف کردند و در قرن ۱۷ مهاجران در حوضۀ آن ساکن شدند. در زمان حکومت شوروی، این ناحیه اردوگاه کار اجباری بود (← نوریلسک).