قوانین کپلر

قوانین کپلر

در اخترشناسی، سه قانون حرکت سیاره‌ای که یوهان کپلر، ریاضی‌دان و اخترشناس آلمانی، در 1609 و 1619م آن‌ها را فرمول‌بندی کرد. این قوانین عبارت‌اند از 1. هر سیاره مداری بیضی‌شکل را می‌پیماید که خورشید در یکی از کانون‌های آن است؛ 2. بردار شعاعی هر سیاره در زمان‌های مساوی مساحت‌های مساوی را می‌روبد؛ 3. مربع دورۀ تناوب سیارات با مکعب میانگین فاصلۀ آن‌ها از خورشید متناسب است. کپلر در پی تجزیه و تحلیل جامع رصدهای فراوان سیاره‌ها، به خصوص رصدهای مریخ، که تیکو براهه بدون تلسکوپ آن‌ها را عملی ساخته بود، این قوانین را به دست آورد. چندی بعد آیزاک نیوتون، فیزیک‌دان و ریاضی‌دان بریتانیایی، روشن ساخت که قوانین کپلر پی‌آمد نظریۀ گرانش عمومی است.