ادوین بورینگ
| ادوین بورینگ (Edwin Boring) | |
|---|---|
| زادروز |
فیلادلفیا، پنسیلوانیا 1886م |
| درگذشت | 1968م |
| ملیت | امریکایی |
| نام‌های دیگر | ادوین گاریگ (گری) بورینگ |
| تحصیلات و محل تحصیل | مدرک کارشناسی ارشد مهندسی برق در 1908 |
| شغل و تخصص اصلی | روان‌شناس تجربی |
| شغل و تخصص های دیگر | استاد روان‌شناسی در دانشگاه کلارک و دانشگاه هاروارد |
| آثار | تاریخچۀ روان‌شناسی تجربی؛ ابعاد جسمی هشیاری؛ مبانی روان‌شناسی؛ تاریخ، روان‌شناسی، و علم: مقالات منتخب |
| پست تخصصی | رئیس انجمن روان‌شناسی امریکا- بنیانگذار و اولین سردبیر مجلۀ علمی بسیار تأثیرگذار روان‌شناسی معاصر |
| خویشاوندان سرشناس | آلیس میدلتون بورینگ،خواهر بزرگ‌تر (جانورشناس)- لوسی مِی دِی، همسر (روان‌شناس تجربی) |
| جوایز و افتخارات | یکی از نخستین مورخان روان‌شناسی- ملقب به "آقای روان‌شناسی"- در رتبۀ 93 برترین و مطرح‌ترین روان‌شناسان قرن بیستم- یکی از عوامل برجسته در روان‌شناسی دانشگاهی - کسب مدال طلا از انجمن روان‌شناسی امریکا در 1959 |
ادوین بورینگ (1886-1968) (Edwin Boring)
(با نام کامل: ادوین گاریگ (گری) بورینگ[۱]) روان‌شناس تجربی، و استاد روان‌شناسی در دانشگاه کلارک[۲] و دانشگاه هاروارد[۳] امریکا، که بعدها یکی از نخستین مورخان روان‌شناسی شد. چنان محترم بود و تأثیر عمیقی بر روان‌شناسی داشت که رابرت یرکس[۴] زمانی به او لقب "آقای روان‌شناسی[۵]" داده بود. دانش‌آموزان بسیاری نیز تربیت کرد که همچون خودش در حوزۀ روان‌شناسی بسیار تأثیرگذار بودند (مانند: استنلی اسمیت استیونس[۶]) او یکی از عوامل برجسته در روان‌شناسی دانشگاهی بود. به مدت 27 سال در دانشگاه هاروارد روان‌شناسی تدریس کرد. در 1956، دانشگاه کلارک به او مدرک افتخاری داد. طبق گزارش منتشر شده در مجلۀ علمی انجمن روان‌شناسی امریکا[۷] در سال 2002، او در رتبۀ 93 برترین و مطرح‌ترین روان‌شناسان قرن بیستم (در کنار افرادی همچون جان_دیویی[۸]، آموس تورسکی[۹] و ویلهلم_وونت[۱۰]) قرار گرفته است. در 1928، رئیس انجمن روان‌شناسی امریکا شد.
او در 23 اکتبر 1886 در فیلادلفیا[۱۱]، پنسیلوانیا[۱۲] متولد شد و در یک خانوادۀ کوئیکر[۱۳] علاقه‌مند به علم رشد یافت. پدرش داروفروش و عضو کلیسای موراوی[۱۴] بود. مادرش در یک خانوادۀ کوئیکر بزرگ شده بود. خواهر بزرگ‌ترش آلیس میدلتون بورینگ[۱۵]، جانورشناس[۱۶] بود. ادوین در کودکی مجذوب برق شد و تصمیم گرفت برای تحصیل در رشتۀ مهندسی برق[۱۷] در دانشگاه درس بخواند. همین تصمیم را نیز اجرا کرد و در 1904 وارد دانشگاه کورنل[۱۸] شد و مهندسی برق خواند. در 1908 مدرک کارشناسی ارشد این رشته را گرفت و سپس در شرکت فولادِ بتلهم[۱۹] در پنسیلوانیا مشغول به كار شد. پس از یک سال کار در آن شرکت و یک سال دیگر تدریس علوم در مدرسۀ کلیسای موراوی، در 1910 برای کسب مدرک کارشناسی ارشد در رشتۀ فیزیک به دانشگاه کورنل بازگشت، اما به جای آن به دنیای روان‌شناسی کشیده شد.
در 1920، منصبی در هاروارد به او پیشنهاد شد، همچنین موقعیتی نیز برای ادامۀ کار با رابرت یرکس در مینه‌سوتا[۲۰]. اما او هاروارد را انتخاب کرد، زیرا معتقد بود که آن‌جا نیاز بیشتری به او دارند. وی مأموریت یافت تا روان‌شناسی هاروارد را از دست فلاسفه رها سازد و روان‌شناسی را به یک علم قابل احترام و آبرومند تبدیل کند. اما در تابستان و پیش از آن‌که او در هاروارد شروع به کار کند، جی استنلی هال[۲۱]، رئیس دانشگاه کلارک، به او پیشنهاد داد به مدت سه سال در مقام استاد روان‌شناسی تجربی مشغول به کار شود و وعده داد که اگر کارش رضایت‌بخش باشد، در آن مقام دائمی شود. او نیز پذیرفت. اما طی ترس_سرخ[۲۲] که اتوود[۲۳] او را متهم کرد که بلشویک[۲۴] است و باعث ترغیب رادیکالیسم[۲۵][25][25][25] در کلارک می‌شود، مناقشات بالا گرفت. و در شرایطی که او در انتظار بازگشت به کلارک بود، همزمان یک پیشنهاد دیگر از دانشگاه هاروارد برای تصدی پست استادیار دانشگاه و نیز از دانشگاه استنفورد[۲۶] برای استاد تمام با حقوق بالاتر دریافت کرد. در شرایطی که او مردد بود کدام را انتخاب کند، استنفورد از پیشنهادش صرف نظر کرد و بورینگ همان پیشنهاد هاروارد را پذیرفت. اما دوران تصدی او در هاروارد پیش از آن‌که آغاز شود، به پایان رسید، چرا که در تصادف خودرو زخمی شد، جمجمه‌اش شکست و مجبور شد شش هفته در بیمارستان بماند. در پی آن، دچار فراموشی موقت نیز شد. در 1914، با همکار روان‌شناس‌اش، لوسی مِی دِی[۲۷]، ازدواج کرد. آن‌ها صاحب چهار فرزند شدند.
او به عنوان دبیر نهمین کنگرۀ بین‌المللی روان‌شناسی[۲۸] در 1929 و رئیس افتخاری هفدهمین کنگرۀ بین‌المللی روان‌شناسی[۲۹] در 1963 خدمت کرد. بنیانگذار و اولین سردبیر مجلۀ علمی بسیار تأثیرگذار روان‌شناسی معاصر[۳۰] بود. در 1959، انجمن روان‌شناسی امریکا از او با مدال طلا تقدیر کرد.
از جمله کتاب‌های اوست: تاریخچۀ روان‌شناسی تجربی[۳۱]؛ ابعاد جسمی هشیاری[۳۲]؛ مبانی روان‌شناسی[۳۳]؛ تاریخ، روان‌شناسی، و علم: مقالات منتخب[۳۴].
منابع:
https://en.wikipedia.org/wiki/Edwin_Boring
https://psychology.fas.harvard.edu/people/edwin-g-boring
https://www.britannica.com/biography/Edwin-G-Boring
https://www.newworldencyclopedia.org/entry/Edwin_G._Boring
- ↑ Edwin Garrigues (Gary) Boring
- ↑ Clark University
- ↑ Harvard University
- ↑ Robert Yerkes
- ↑ Mr. Psychology
- ↑ Stanley Smith Stevens
- ↑ (American Psychological Association (APA
- ↑ John Dewey
- ↑ Amos Tversky
- ↑ Wilhelm Wundt
- ↑ Philadelphia
- ↑ Pennsylvania
- ↑ Quaker
- ↑ Moravian Church
- ↑ Alice Middleton Boring
- ↑ zoologist
- ↑ electrical engineering
- ↑ Cornell University
- ↑ Bethlehem Steel Company
- ↑ Minnesota
- ↑ G. Stanley Hall
- ↑ Red Scare
- ↑ Atwood
- ↑ Bolshevik
- ↑ radicalism
- ↑ Stanford University
- ↑ Lucy May Day
- ↑ Ninth International Congress of Psychology
- ↑ Seventeenth International Congress of Psychology
- ↑ Contemporary Psychology
- ↑ A History of Experimental Psychology
- ↑ The Physical Dimensions Of Consciousness
- ↑ Foundations of Psychology
- ↑ History, Psychology, and Science: Selected Papers