ادیب سلطانی، میر شمس الدین (بروجرد ۱۳۱۰ش)
اَدیب سُلطانی، میر شمسالدین (بروجرد ۱۳۱۰ش)
میر شمس الدین ادیب سلطانی | |
---|---|
زادروز |
بروجرد ۱۳۱۰ش |
ملیت | ایرانی |
تحصیلات و محل تحصیل | دکتری طب- دانشگاه تهران |
شغل و تخصص اصلی | مترجم |
شغل و تخصص های دیگر | ویراستار- زبان شناس- ریاضی دان- پزشک- نقاش |
آثار | راهنمای آماده ساختن کتاب |
گروه مقاله | زبان شناسی |
مترجم، ویراستار، زبانشناس، ریاضیدان، پزشک، و نقاش ایرانی. فرزند زینالعابدین، رئیس معارف و صنایع مستظرفۀ بروجرد، و بتول، شاعر متخلص به صبور. تحصیلات خود را تا پایان دورۀ متوسطه در تهران گذراند. تحصیل در رشتۀ حقوق را ناتمام رها کرد و پزشکی خواند، اما بهسبب فعالیتهای سیاسیِ چپ، پس از چند سال وقفه دانشنامۀ دکتری طب را از دانشگاه تهران دریافت کرد. در انجمن ایران و امریکا و چند مؤسسۀ فرهنگی دیگر زبان انگلیسی تدریس کرد. در ۱۳۴۲، با استفاده از بورستحصیلیِ دولت اتریش، به وین رفت و تحقیقات تخصصی خود را در زمینۀ پزشکی ادامه داد. در ۱۳۴۷ به ایران بازگشت و در مؤسسۀ انتشارات فرانکلین مشغول بهکار شد. او در زمینههای متنوعی فعالیت کرده است: ۱. زبانشناسی، که بهویژه در مورد ریشهشناسی واژگان فارسی و شناخت و احیای وندهای زبانهای باستان و میانۀ فارسی برای کمک به واژهسازی و برابرگزینی واژگان بیگانه فعالیت کرده است. نمونههایی از این فعالیت در فصل راهنمای آماده ساختن کتاب و ترجمههای وی، ازجمله سنجش خرد ناب از کانت و منطق ارسطو آمده است؛ ۲. ترجمه، که حاصل آشنایی وی با زبانهای متعددی چون انگلیسی، فرانسه، ایتالیایی، اسپانیایی، لاتین، یونانی، روسی، عبری، چینی، ارمنی است و همۀ ترجمههای وی از متن اصلی صورت گرفته است: سنجش خرد ناب از کانت (۱۳۶۲)؛ بنیادهای منطق نگریک از هیلبرت و ویلهلم آکرمان (۱۳۶۲)؛ جستارهای فلسفی از برتراند راسل (۱۳۶۳)؛ رسالۀ منطقیـ فلسفی از ویتگنشتاین (۱۳۷۱)؛ ریچارد سوم از شکسپیر (۱۳۷۹)؛ منطق ارسطو (ارگانون) (۱۳۷۸)؛ ۳. ویرایش، که در این زمینه کتاب راهنمای آمادهساختن کتاب (۱۳۶۵) مفصلترین اثر در زمینۀ ویرایش است و کتاب درآمدی بر چگونگی شیوۀ خط فارسی (۱۳۵۴) در زمینۀ آشنایی با خطهای کهن فارسی و رسمالخط امروزی و مجموعهای از اطلاعات دربارۀ خط و املای فارسی است؛ ۴. منطق و ریاضی، که در این موضوع دو کتاب پژوهشی در پیرامون مسئلۀ تصمیم در منطق (۱۳۷۳) و رسالۀ وین: بازنمود و سنجش مکتب فلسفی تحصلگروی منطقی یا آروینگروی منطقیِ حلقۀ وین (۱۳۵۹)؛ ۵. نقاشی، که شیوۀ او عمدتاً پرتره و غالباً با خودکار روی کاغذ یا رایانه است. نمایشگاهی از آثار وی در ۱۳۶۵ برگزار شد.