اعسار

اِعْسار
تنگدستی و ناتوانی شخص در پرداخت هزینه دادرسی یا دین، به نحوی که در اثر عدم کفایت دارایی یا عدم دسترسی به اموالش، به‌طور موقت، قادر به پرداخت هزینه دادرسی یا دیون خود نباشد. (ماده ۵۰۴ آئین دادرسی مدنی) چنین شخصی را مُعسِر گویند، کسی که مدعی اعسار است باید مراتب را به دادگاه اعلام و ادله و مدارک و شهود خود را اقامه کند و اگر دادگاه آن‌ها را مکفی بداند حکم به اعسار او صادر می‌نماید. از تاجر دادخواست اعسار پذیرفته نمی‌شود. تاجری که مدعی اعسار است، باید برابر مقررات قانون تجارت دادخواست ورشکستگی بدهد. (← ورشکستگی) اگر شخص مُعسر، بعداً از اعسار خارج شود و متمکن گردد، هزینه دادرسی از او وصول می‌شود (ماده ۵۰۴ـ ۵۱۱ـ ۵۱۴ آئین دادرسی مدنی؛ نیز قانون اعسار مصوب ۱۳۱۳).