سید محمدتقی طباطبایی قمی
سید محمدتقی طباطبایی قمی (مشهد 1301- کربلا 1395ش)
(معروف به حاج آقا تقی قمی) فرزند سید حسین طباطبایی قمی، از مراجع تقلید شیعه، و برادر سید حسن طباطبایی قمی. او دایی امام موسی صدر و باجناق علامه امینی است.
از شاگردان مرجع تقلید نامدار، سید ابوالقاسم خویی، و از معدود مراجع تقلیدی بود که در مراسم عزاداری و شهادت ائمه، برهنه به سینه‌زنی می‌پرداخت و مدافع عزاداری‌های سنتی بود. به همین علت، به او لقب "فقیه سینه‌زنان عالم" داده بودند. تحصیلات مقدماتی را نزد پدرش در منزل و به سبک مکتب خانه‌های قدیم فرا گرفت. سپس برای ادامه تحصیل عازم کربلا و نجف شد و آن‌جا از محضر اساتیدی همچون سید عبدالهادی شیرازی، سید ابوالقاسم خویی، شیخ حسین حلی، و محمد کاظم شیرازی بهره برد و به درجات عالی اجتهاد رسید. فقط او و دو نفر دیگر (میرزا علی فلسفی و سید علی سیستانی) از سید ابوالقاسم خویی اجازۀ اجتهاد کتبی داشتند. او سپس در نجف شروع به تدریس کرد.
تألیفات بسیاری دارد که بیشتر به زبان عربی است و به فارسی برگردانده شده است. او بیش از 60 کتاب دارد که عمدتاً در فقه و اصول است.
سید محمدتقی طباطبایی قمی در 94 سالگی از قم راهی عتبات عالیات شد و پس از زیارت اماکن مقدسه، در آبان 1395ش در کربلا درگذشت و پیکرش را به نجف انتقال دادند. ایشان در حجرۀ کناری محل دفن استادش ابوالقاسم خویی، در غرفۀ 30 حرم حضرت علی (ع) دفن شده است.