آیه تداین

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
نسخهٔ تاریخ ‏۱۴ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۲۶ توسط Erfan (بحث | مشارکت‌ها) (Added English title to display title and first line)


آیۀ تدایُن
(یا: مداینه؛ دَین) در قرآن، سورۀ بقره، آیۀ ۲۸۲، بلندترین آیۀ قرآن. در این آیه خداوند به تشریع قوانین وام‌گیری و وام‌دهی پرداخته و تنظیم سند برای قرض مدت‌دار را بر طرفین مقرر کرده است. کمابیش بیست حکم فقهی دیگر دربارۀ مسائلی مانند قرض و رهن در این آیه آمده است و به تعبیری می‌توان آن را اساس ثبت و اسناد اسلامی دانست.