امامزاده شاهزاده ابراهیم

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
نمای ورودی بقعه

امامزاده شاهزاده ابراهیم

بقعه‌ای واقع در شهر قم، مقبرۀ فرزند احمد بن موسی کاظم (ع)، مشهور به شاه‌چراغ. قدمت بنا به ۸۰۵ق می‌رسد، براساس این کتیبه بانی بنا را عصمت‌الدین خدیجه (که البته ناشناس است) معرفی کرده‌اند. از ۱۳۱۶ش به بعد تعمیر و تزئیناتش تجدید شد. این بنا در سال 1316 در زمرۀ آثار ملی ایران به‌ ثبت رسیده است.

ویژگی‌های معماری و تزئینات

بقعه بنایی هشت‌وجهی بوده که در دورۀ معاصر، ایوان ستون‌داری در مقابل ضلع شمالی آن احداث کرده‌اند. امروزه کاشیکاری درگاه بقعه، که از آثار دورۀ قاجاریان بوده، از بین رفته است.