خط میخی

خط میخی (cuneiform)

خط باستانی. ترکیبی از خطوط میخی‌شکل بود، و معمولاً روی گِل رُس و سنگ کنده می‌شد. احتمالاً سومریان آن را اختراع کردند، و از اوایل هزارۀ 3پ‌م در بین‌النهرین به کار می‌رفت. آشوریان. بابلیها، عیلامیان، حِتّی‌ها، ‌ایرانیان، و بسیاری از اقوام دیگر دارای زبان‌های مختلف ساکن در بین‌النهرین آن را اقتباس و اصلاح کردند. نوشته‌های میخی پارس باستان را نخستین‌بار گئورک گروتفند در 1802 و سپس هنری راولینسون، خاورشناس بریتانیایی، در 1846 قرائت کردند. کتیبه‌های میخی دوره هخامنشیان، به‌ویژه کتیبۀ بیستون از منابع اصلی تاریخ ایران باستان است.

---