ویلهلم کمپف (موسیقی)
ویلهلم کمپف Wilhelm Walter Friedrich Kempff | |
---|---|
زادروز |
امپراتوری آلمان 25 نوامبر 1895م |
درگذشت | ایتالیا 23 مه 1991م |
ملیت | آلمانی |
تحصیلات و محل تحصیل | مدرسۀ عالی موسیقی برلین |
شغل و تخصص اصلی | نوازندهی پیانو و آهنگساز |
سبک | کلاسیک |
آثار | اپرای Famile Gozzi |
گروه مقاله | موسیقی |
ویلهلم کمپف (امپراتوری آلمان 25 نوامبر 1895- ایتالیا 23 مه 1991م)
(نام کامل: ویلهلم والتر فریدریش کمپف[۱]) آهنگساز و پیانونواز برجستۀ آلمانی. پدربزرگش نوازندۀ ارگ و پدرش مدیر موسیقی سلطنتی و نوازندۀ ارگِ کلیسای سنت نیکلاس برلین[۲] بود و برادرش، گئورگ[۳]، نیز مدیر موسیقی کلیسایی در دانشگاه ارلانگن[۴] شد.
ویلهلم کمپف در مدرسۀ عالی موسیقی برلین[۵] آموزش دید. وی از ابتدای جوانی تا زمان آخرین اجرایش در پاریس (1981) که پس از آن به دلیل بیماری پارکینسون امکان فعالیت هنری نداشت، کنسرتهای متعددی را در نقاط مختلف دنیا (از جمله برلین، ژاپن، نیویورک، لندن و پاریس) برگزار کرد. نزدیک به 60 سال به عنوان نوازندۀ پیانو و آهنگساز با ارکستر فیلارمونیک برلین همکاری کرد. همچنین طی چنین مدتی (از سال 1924 تا 1982) به عنوان آموزگار موسیقی یا مدیر آموزشی در مراکز عالی آموزشی برلین و پوزیتانو[۶] (شهرستانی در جنوب ایتالیا) فعالیت داشت. کمپف خود در شکلهای مختلف موسیقی کلاسیک آهنگهایی ساخته که از جملۀ آثارش اپرای طنزی با عنوان Famile Gozzi است.
هستۀ اصلی موسیقی ویلهلم کمپف، موسیقی عالی سنتی آلمان بود. بهعبارت دیگر میتوان گفت که وی یکی از شارحان برجستۀ سنت آلمانی موسیقی قرن بیستم است. اگرچه او در طول زندگی هنری خود آثار باخ، موتسارت، شومان و برامس را اجرا کرد، اما بیشتر شهرت خود را به خاطر تعبیر خاصی که از آثار بتهوون و شوبرت داشت و سوناتهایی که از این دو آهنگساز و همچنین شوپن اجرا کرد، به دست آورد. کمپف ظرافت و احساس خاصی در کار خود داشت و با صمیمت و تمرکز زیاد توانست به شخصیتی جذاب و دوستداشتنی تبدیل شود.