ابوطالب زنجانی، محمد (زنجان ۱۲۵۹ـ تهران ۱۳۲۹ق)

محمد ابوطالب زنجانی
زادروز	زنجان ۱۲۵۹ق
درگذشت	تهران ۱۳۲۹ق
ملیت	ایرانی
شغل و تخصص اصلی	فقیه
آثار	غایة‌‌المرام، رسالة فی تحلیل‌الامة، مقابس‌الانوار، الذخیرة، مناسک‌الحج، التنقید (تهران، ۱۳۱۶ق)، ایضاح السبل فی التراجیح و التعادل به عربی (تهران، ۱۳۰۸)؛ تحفة‌ القاصد؛ نومة‌ الیقضان؛ طیف‌الخیال و الاجماع؛ کیمیای سعادت به فارسی که ترجمه طهارة الاَعراق ابوعلی مسکویه رازی (تهران، ۱۳۲۰ق)
گروه مقاله	دین اسلام

ابوطالِب زنجانی، محمد (زنجان ۱۲۵۹ـ تهران ۱۳۲۹ق)

فقیه ایرانی و از مخالفان انقلاب مشروطیت. مقدمات علوم را در زادگاهش فرا گرفت، سپس برای ادامه تحصیل به قزوین رفت. در ۱۲۷۸ق به نجف کوچید و از محضر درس شیخ مرتضی انصاری، شیخ راضی نجفی و سید حسن تُرک بهره جست و به درجه اجتهاد رسید. در ۱۲۸۶ق به زنجان بازگشت. در ۱۲۹۷ق به مکه رفت و در ۱۳۰۰ق به تهران سفر کرد و به تدریس علوم دینی پرداخت. از درآمد املاکی که در اطراف زنجان داشت به خوبی زندگی می‌کرد. در آغاز جنبش مشروطیت به مشروطه‌خواهان وعدۀ بی‌طرفی داد اما همراه شیخ فضل‌الله نوری و آخوند ملامحمد علی آملی به مخالفت با مشروطه‌خواهان برخاست. از آثارش: غایة‌‌المرام، رسالة فی تحلیل‌الامة، مقابس‌الانوار، الذخیرة، مناسک‌الحج، التنقید (تهران، ۱۳۱۶ق)، ایضاح السبل فی التراجیح و التعادل به عربی (تهران، ۱۳۰۸)؛ تحفة‌ القاصد؛ نومة‌ الیقضان؛ طیف‌الخیال و الاجماع؛ کیمیای سعادت به فارسی که ترجمه طهارة الاَعراق ابوعلی مسکویه رازی (تهران، ۱۳۲۰ق) است.