ابوالصلت اشبیلی، امیه (اندلس ۴۶۰ـ مهدیه ۵۲۹ق)
ابوالصلت اشبیلی | |
---|---|
زادروز |
اندلس ۴۶۰ق |
درگذشت | مهدیه ۵۲۹ق |
ملیت | اندلسی |
شغل و تخصص اصلی | منجم، ریاضیدان و پزشک |
شغل و تخصص های دیگر | ادیب، فیلسوف و موسیقیدان |
آثار | الادویة المفردة، الانتصار، رسالة العمل بالاسطرلاب، رسالة فی الموسیقی و الرسالة المصریة |
گروه مقاله | ریاضیات |
ابوالصَّلْت اِشبیلی، امیه (اندلس ۴۶۰ـ مهدیه ۵۲۹ق)
ادیب، منجم، ریاضیدان، پزشک، فیلسوف و موسیقیدان اندلسی. در اندلس دانشهای معمول زمانه را فراگرفت. در ۲۹سالگی به مصر رفت و در آنجا در دربار افضل بن امیرالجیوش از وزرای فاطمی مشغول شد. ظاهراً بر اثر بدگویی یکی از شاگردانش و حسد کاتب وزیر مدت سه سال را در زندان گذراند. برخی نیز زندانیشدن او را ناشی از ناتوانی او در بیرونکشیدن یک کشتی حامل مس در ساحل اسکندریه در زمان جنگهای صلیبی دانستهاند. ظاهراً محبس او کتابخانه بوده است و او در این مدت بر دانش خود افزوده است. پس از رهایی به مهدیه رفت و مورد توجه خاص حاکم افریقیه قرار گرفت و تا پایان عمر در همان شهر سکونت کرد. از او فرزندی به نام عبدالعزیز به جا مانده که شاعر و شطرنجبازی زبردست بود. از مهمترین آثار او الادویة المفردة، الانتصار (در حساب و هندسه)، رسالة العمل بالاسطرلاب، رسالة فی الموسیقی و الرسالة المصریة (دربارۀ کشور مصر و شخصیتهای معروفش) است. او بیشتر آثارش را با سرودن اشعاری زیبا مزیّن کرده است. او تا پایان عمر در خدمت امرای بود.