سورینی، جینو (۱۸۸۳ـ۱۹۶۶)
سِوِرینی، جینو (۱۸۸۳ـ۱۹۶۶)(Severini, Gino)
نقاش ایتالیایی. از فتوریست[۱]های برجسته بود، و سبکی نیمهانتزاعی[۲] برای بیان حرکت و تحرک پدید آورد، که تابلوی ورود قطار زیرزمینی به پاریس[۳] (۱۹۱۵؛ نگارخانۀ تیت[۴]، لندن) از آن جمله است. بعدها سبک سنّتیتری اختیار کرد. سورینی در ۱۹۰۶ به پاریس رفت، و در این شهر از کوبیسم[۵] و نئوامپرسیونیسمِ[۶] سورا[۷] بسیار تأثیر گرفت و در آشنا ساختن فتوریستها با جنبشهای فرانسوی نقشی بسزا داشت. هیروگلیف پویای بال تابارین[۸] (۱۹۱۲؛ موزۀ هنر مدرن نیویورک[۹]) نمونۀ شاخصی از آثار این دورۀ اوست.
سورینی اندیشههای خود را در کتابی با نام از کوبیسم تا کلاسیسیسم[۱۰] (۱۹۲۱) تشریح کرد. در دهۀ ۱۹۲۰، بهسبک تصویری سنّتیتر و بازنمایانه[۱۱]تری بازگشت، و آن را در دیوارنگاره[۱۲]ها و موزائیک[۱۳]هایی بهکار بُرد که برای کلیساها و دیگر عمارتهای سوئیس و ایتالیا پدید آورده بود. بعدها به کوبیسم ظریفی رجعت کرد، که از آثار دوستش خوان گریس[۱۴] تأثیر داشت.