اوغان
اوغان
طایفه‌ای از مغولان چادرنشین ناحیۀ جیرفت در قرون ۶ تا ۹ق. به‌درخواست سلطان جلال‌الدین سیورغتمش حاکم وقت کرمان و به‌دستور ارغون‌خان مغول به ولایت کرمان انتقال یافتند. ییلاق اوغانیان در بلوک اقطاع و قشلاق‌شان در جیرفت و رودبار بود. این طایفه، به‌جهت خدمات نظامی از پرداخت بعضی مالیات‌ها معاف بودند. اوغانیان پس از مدتی، خود به غارتگران بزرگ کرمان و نواحی اطراف تبدیل شدند. اوغانیان تا دورۀ مظفریان، مذهب مغولی خود را حفظ کرده بودند. میان این مردم و آل مظفر غالباً جنگ‌وستیز بود؛ با این همه، وصلت‌هایی نیز میان آنان صورت گرفت. مادر شاهشجاع و مادر بعضی از پسران شاهشجاع از اوغانیان بودند. اوغانیان جیرفت در ۸۱۰ـ۸۱۱ق به امیرزاده ابابکر، نوادۀ تیمور، پیوستند و در جنگ با سلطان اویس برلاس، حاکم کرمان، مغلوب شدند. تیرۀ کوچک اوغانی، از طایفۀ مهنی، نسب به اوغانیان کهن کرمان می‌برند.