نجاحیان
نجاحیان
(یا: بنی‌نجاح) دولت خاندان نجاح در زبیدِ یمن (1021- 1159م). موسس این دولت نجاح، برده‌ی مرجان حبشی (پرده‌دار امیر بنی‌زیاد -عبدالله بن ابی الجیش آل زیاد) بوده است. مرجان و رقیبش نفیس، امیرعبدالله بن ابی الجیش را کشتند و سپس نجاح آن دو را کشت و خود را سلطان تهامه خواند. وی کل منطقه‌ی تهامه را تحت سلطه خود درآورد، اما مناطق کوهستانی همچنان از دسترسش خارج ماند؛ هرچند وی در آن مناطق نیز رقیبی نداشت. نجاح با خلیفه‌ی عباسی، القادر بالله، در بغداد مکاتبه کرد و وابستگی خود را به دولت عباسی اعلام نمود. خلیفه نیز پذیرفت و او را ملقب به الموید نصیرالدین کرد. امارت بنی‌نجاح با برخورداری از پشتوانه‌ی خلیفه عباسی پایه‌های قدرت خود را در داخل محکم کرد و توانست در جنگ‌های طولانی که با صلیحیان داشت، مقاومت کند.
نجاح در سال 1059م با زهر کنیزکش که علی بن محمد صلیحی به او بخشیده بود کشته شد و بنی‌صلیح بر تهامه مستولی شدند و آن را به امارت خود منضم کردند تا این که سعید بن نجاح در 1078م این سرزمین از دست رفته را باز پس گرفت. امیر نجاح پنج پسر به نام‌های سعید احول، ابوالمعارک، جیاش، ذخیره و منصور داشت که تا سال 1158 بر تهامه حکومت کردند.