ویکولسکو، واسیله (۱۸۸۴ـ۱۹۶۳)
وُیْکولِسکو، واسیلِه (۱۸۸۴ـ۱۹۶۳)(Voiculescu, Vasile)
شاعر، رمان‌نویس و پزشک رومانیایی. در خانواده‌ای ثروتمند متولد شد. به تحصیل فلسفه و همین‌طور پزشکی پرداخت و پس از اتمام تحصیل، به عنوان پزشک به کار مشغول شد. در عین حال به سرودن شعر و نوشتن داستان و نمایشنامه روی آورد. دیوان اشعار[۱] (۱۹۱۶) او حاکی از تأثیر جورج کوژبوک[۲] بر اوست. آثار دیگر او، مانند شعرهایی با فرشتگان[۳] (۱۹۲۷)،سرنوشت[۴] (۱۹۳۳)، و صعود[۵] (۱۹۳۷) نشان‌دهندۀ سبک شخصی اوست. زمانی که ویکولسکو در بازداشت به‌سر می‌برد (۱۹۵۴ـ۱۹۵۸)، آخرین غزل‌های شکسپیر را به‌صورت ذهنی و با نام مستعار ترجمه کرد. این آثار پس از مرگ او، در ۱۹۶۵ منتشر و رمانش با نام زاهیِ کور[۶] نیز در ۱۹۶۶ چاپ شد.