مکده
مکده
ناحیه‌ای باستانی بین سواحل دو رود بزرگ دجله و فرات در عراق. در هزارۀ چهارم پیش از میلاد دارای تمدن درخشانی بوده که از حیث قدمت و شکوه همپایه تمدن مصر بود. در هزارۀ سوم پیش از میلاد این منطقه به دو ناحیۀ سومر و اکد تقسیم شده بود. تعداد پایتخت‌های این ناحیه به یازده می‌رسید. بلاد یازده‌گانه بر سر حکومت مطلقه همیشه نزاع داشتند؛ درنتیجه این کشمکش‌ها سرانجام بابل بر آن‌ها مسلط گشت و حمورابی پادشاه آن بر مملکت وسیعی سلطه پیدا کرد. در 1250پ‌م سلطنت مطلقه به آشور رسید که پایتخت آن نینوا بود. نینوا در 612پ‌م تخریب شد و بابل دوباره به پایتختی رسید. در عهد نبوکد نصر دولتی بزرگ تشکیل شد که بعدها کوروش کبیر آن را منقرض کرد.