آن

آن (۱۶۶۵ـ۱۷۱۴)(Anne)
ملکۀ بریتانیای کبیر و ایرلند (۱۷۰۲ـ۱۷۱۴). در ۱۷۰۲ جانشین ویلیام سوم شد. وقایع مهم دوران حکمرانی او عبارت‌اند از جنگ جانشینی اسپانیا، پیروزی‌های مارلبورو در بلنهایم، رامیه، اودنارد، مالپلاکه، و اتحاد پارلمان‌های انگلستان و اسکاتلند در ۱۷۰۷ براساس قانون اتحاد. آن براساس تعالیم پروتستان پرورش یافت و در ۱۶۸۳ با شاهزاده جورج (۱۶۵۳ـ۱۷۰۸) از دانمارک ازدواج کرد. از میان فرزندان آنان فقط ویلیام (۱۶۸۹ـ۱۷۰۰)، دوکِ گلاستر به ۱۱‌سالگی رسید. آن بیشتر عمر خود را به دوستی نزدیک با سارا چرچیل (۱۶۵۰ـ۱۷۴۴)، همسر جان چرچیل (۱۶۵۰ـ۱۷۲۲)، گذراند؛ جان چرچیل در ۱۷۰۲ لقب «دوکِ اول مارلبورو» را دریافت کرد. نفوذ خانوادۀ چرچیل تا حدودی به‌سبب دوری ‌اختیارکردن آن از پدرش و حمایت از برادر شوهرش ویلیام اورانژ (بعدها ویلیام سوم)، درخلال انقلاب شکوهمند (۱۶۸۸) بود. تأثیرپذیری از خانوادۀ چرچیل، بعدها او را به مشارکت در توطئه‌های هواداران جیمز دوم (جیکوبی‌ها) سوق داد. اگرچه هوادار حزب توری (حزب محافظه‌کار) بود، از ۱۷۰۴ تا ۱۷۱۰ با به روی‌کارآمدن دولتی موافقت کرد که اکثر اعضای آن هوادار حزب ویگ۱۸ (حزب لیبرال) بودند. از ۱۷۰۷ به بعد نفوذ خانوادۀ چرچیل کاهش یافت. پس از مشاجره‌ای تند در ۱۷۱۰، سارا چرچیل از دربار اخراج و اَبیگیل مَسِم ندیمۀ آن شد. آن به مسم توجه کرد و مسم از نفوذش برای تقویت موقعیت هواداران حزب محافظه‌کار استفاده کرد. آن در زمینۀ جانشینی، به اعتبار وابستگی خانوادگی، اعتقاد داشت که برادر ناتنی‌اش جیمز ادوارد استوارت، معروف به مدعی پیر (فرزند جیمز دوم از همسر دومش ماری مودنایی)، باید به سلطنت برسد. به هر حال، براساس سند قانون جانشینی، مصوب ۱۷۰۱، جانشینی پادشاه پروتستان تضمین شد و پس از ملکه آن، جورج اول، نتیجۀ جیمز اول، به سلطنت رسید.

---