آپاچی

آپاچی (Apache)

آپاچي

به‌معنای «مرد جنگجو»، از قبایل سرخ‌پوست امریکایی. تعداد آنان در اواخر قرن ۲۰م حدود ۲۲هزار نفر بوده و در گذشته از طریق شکار گاومیش، برداشت گیاهان وحشی خوراکی، کشت ذرت، و حمله به سایر قبایل در غرب امریکا امرار معاش می‌کردند. آپاچی‌ها که از لحاظ فرهنگی به آپاچی‌های غربی و شرقی تقسیم می‌شدند، همراه همسایگان خود، قبیلۀ ناواهو، بازمانده‌های سرخ‌پوستان اَتابَسکی زبان به‌شمار می‌روند، که در سال ۱۰۰۰م از کانادا به جنوب غربی ایالات متحده کوچ کردند. در قرون ۱۸ و ۱۹م به جنگجویان سوارکار شهرت داشتند. آپاچی‌ها اکنون در قرارگاه‌های آریزونا، جنوب ‌غربی اوکلاهما و نیومکزیکو زندگی می‌کنند. رهبران آپاچی از قبیل کوچیس، منگاس کلراداس، جرونیمو، و ویکتوریو در نیمۀ دوم قرن ۱۹م چهره‌های شاخصی بودند. کوچیس، شدیدترین نبردهای سرخ‌پوستان را علیه سفیدپوستان امریکا در ۱۸۶۱م آغاز کرد. در ۱۸۷۱ـ۱۸۷۳م شمار زیادی از آپاچی‌ها تسلیم و به قرارگاه‌هایی در آریزونا فرستاده شدند. اما تعداد بیشتری از مستقرشدن سر باز زدند و تا ۱۸۸۶م، که جنگجویان باقی‌مانده تسلیم شدند، نبرد آن‌ها به رهبری جرونیمو و ویکتوریو ادامه یافت. قبیلۀ چیریکائوئای جرونیمو به فلوریدا و سپس آلاباما و در ۱۹۱۳م به اوکلاهما یا نیومکزیکو رفتند. آپاچی‌های شرقی در قرارگاه‌های نیومکزیکو، و آپاچی‌های غربی در قرارگاه‌های مرکز شرقی آریزونا مستقر شدند. بزرگ‌ترین قرارگاه در آریزونا، قرارگاه سان‌کارلوس سرخ‌پوستان آپاچی، تأسیس در ۱۸۷۱م (جمعیت ۱۰,۵۰۰ نفر در ۱۹۹۴م) و قرارگاه فورت سرخ‌پوستان آپاچی (جمعیت ۱۲هزار نفر در ۱۹۹۴م) بودند که ۱.۶ میلیون جریب وسعت دارند.

 

---