مروست، شهرستان

مروست، شهرستان (County) Marvast

واقع در مناطق مرکزی ایران، در نواحی جنوبی استان یزد، به مرکزیت اداری شهر مروست. در تابستان 1400ش، بنابر مصوبۀ مورخ 28 تیر 1400شِ هیأت وزیران، ضمن تغییر و اصلاحاتی در بخش مروست و با انتزاع آن از شهرستان خاتم ایجاد شده است. تاریخ این شهرستان، براساس شواهد باستان‌شناختی و اسناد مکتوب، از هزارۀ اول پیش از میلاد و با استقرار اقوام آریایی در نقاط مختلف ایران تا دورۀ معاصر، به‌تناوب به ایالت‌های فارس، کرمان و یزد بسته بوده است. باستانی پاریزی در کتاب پیغمبر دزدان دربارۀ قدمت این ناحیه و وجه تسمیۀ آن چنین آورده: «هرات و مروست نام دو آبادی معروف نزديک شهر بابک است و از آبادی‌های بسيار قديمی است. می‌توان حدس زد كه آريایيان پس از مهاجرت به داخل ايران نام آبادی‌های تازۀ خود را به ياد آبادی‌های قديمی خود گذاشتند و هرات و مروست نيز به نام آبادی هرات (aria) معروف و مروست هم به نام مرو تجديد نام‌گذاری شده باشد.» در اواسط سدۀ 8ق، نظر حمدالله مستوفی در نزهةالقلوب نیز تقریباً بر همین نسبت نام مروست با نام شهر کهن‌تر مرو اشاره دارد. این منطقه در دورۀ ساسانیان به علت واقع شدن بین یزد، کرمان و فارس از اهمیت بسیاری برخوردار بود. اوج آبادانی و رونق این منطقه پس از اسلام، در زمان حکومت اتابکان یزد و آل مظفر بوده است. حمدالله مستوفی در کتاب مذکور، مروست را در میانۀ سدۀ 8ق دیهی بزرگ و از سردسیرات فارس دانسته است. در دوره‌های پس از این تا زمان معاصر، مروست به تناوب ده یا قصبه (دهستان) یا شهرکی در بلوکات فارس، کرمان و یزد ذکر شده است. در نخستین تقسیمات کشوری معاصر ایران (1316ش)، آبادی‌های فعلیِ دو شهرستان خاتم و مروست، در شهرستان «شهر بابک، هرات، مروست» (به مرکزیت شهر بابک) در استان کرمان قرار داشت؛ در 1323ش، دهستان «هرات و مروست» با چهارده آبادی تابع شهرستان یزد بود و از توابع استان دهم (اصفهان-یزد-شهرکرد) به شمار می‌‌آمد؛ حدود سال 1332ش حسینعلی رزم‌آرا در جلد دهم فرهنگ جغرافیایی ایران هرات و مروست را یکی از دهستان‌های بخش شهر بابک و تابع شهرستان یزد ذکر کرده است؛ در تیر 1368ش بخش «هرات و مروست» (به مرکزیت شهر هرات) در استان یزد ایجاد شد؛ در انتهای سال 1378ش شهرستان خاتم (متشکل از دو بخش مرکزی و مروست) تشکیل گردید؛ و نهایتاً در تابستان 1400ش با انتزاع بخش مروست، این بخش به شهرستان ارتقاء یافت.

منابع

پیغمبر دزدان، محمدابراهیم باستانی پاریزی
فرهنگ جغرافیایی ایران، حسینعلی رزم‌آرا

نزهة‌القلوب، حمدالله مستوفی قزوینی