میرزا زین العابدین ظهیرالاسلام

میرزا زین العابدین ظهیرالاسلام (1260- 1321ق)

(نیز با نام: میرزا زین العابدین تهرانی، ملقب به ظهیرالاسلام) امام جمعۀ تهران در دورۀ ناصرالدین شاه و مظفرالدین شاه قاجار، پسر سید ابوالقاسم تهرانی امام جمعه، از خاندان ائمه جماعت تهران و از سادات خاتون آبادی (فوت: 1272ق). میرزا زین العابدین پس از فوت پدرش، چون صغیر بود تحت تکفل و سرپرستی عمویش میرزا سید مرتضی قرار گرفت. وقتی در 1280ق به سن رشد و بلوغ رسید، بنا به فرمان ناصرالدین شاه قاجار، امام جمعه تهران و ملقب به ظهیرالاسلام شد و عمویش در همان سال ملقب به صدرالعلماء شد.

در جوانی به عضویت فراموشخانه درآمد. با میرزا علی اصغر خان امین السلطان دوستی داشت. املاک و مستغلات زیادی در تهران و ساوه برای خودش برپا کرد که بعدها بسیاری از آن ها را وقف کرد. خانه اش در محلۀ بهارستان در تملک سازمان تأمین اجتماعی و در فهرست آثار ملی است. دو همسر داشت: زهرا خانم دختر دوستعلی خان نظام الدوله و ضیاءالسلطنه دختر ناصرالدین شاه. در 1320ق از طریق اروپا به مکه رفت و سفرش بالغ بر یک سال طول کشید. سه روز پس از بازگشت از سفر حج، به مرض ذات الریه مبتلا و بستری شد. او پس از شدت گرفتن بیماری، در 11 ذی القعده 1321ق، در 61 سالگی درگذشت و در مقبرۀ مجللی که برای پدرش نزدیک دروازۀ سابق حضرت عبدالعظیم حسنی ساخته بود، معروف به بقعۀ سر قبر آقا، به خاک سپرده شد.