ابوالسعود عمادی، محمد بن مصطفی (۸۹۳ـ۹۸۲ق)
ابوالسعود عمادی | |
---|---|
زادروز |
۸۹۳ق |
درگذشت | ۹۸۲ق |
ملیت | ترک |
شغل و تخصص اصلی | عالم و فقیه |
لقب | ابوحنیفۀ ثانی |
آثار | ارشاد العقلالسلیم الی مزایا الکتابالکریم (تفسیر ابیالسعود)؛ معروضات |
گروه مقاله | دین اسلام |
ابوالسّعود عِمادی، محمد بن مصطفی (۸۹۳ـ۹۸۲ق)
(محمد بن محمد بن مصطفی عمادی، معروف به خواجه چلبی) عالم و فقیه عثمانی. در روستایی نزدیک استانبول زاده شد. اصل او از عمادیه کردستان و از قبایل کُرد آنجا بود. نزد پدرش و سپس در مدارس دینی استانبول درس خواند. در بورسه، قسطنطنیه و ولایت روم ایلی منصب قضاوت داشت و در ۹۵۲، سلیمان قانونی امر فتوا و مقام شیخالاسلامی را به او تفویض کرد که مدت ۳۰ سال در این مقام بود. آوازۀ او در میان مسلمانان و جهان اسلام سبب شد تا معاصرانش بدو لقب ابوحنیفۀ ثانی دهند و عالمان حرمین برای او پس از مرگ نماز غایب بهجا آورند. قوانین اداری عثمانی را بر مبنای شریعت اسلامی تنظیم کرد. او زبانهای ترکی و فارسی و عربی را نیک میدانست و به این زبانها فتوا صادر میکرد. مجموعه فتاوای او قانوننامۀ ابوالسعود نام دارد. از دیگر آثارش: ارشاد العقلالسلیم الی مزایا الکتابالکریم (تفسیر ابیالسعود)؛ معروضات.