اختیاری
اختیاری (موسیقی) voluntary
در موسیقی، اصطلاحی ساختگی برای یک ساختۀ نیمه‌بداهه‌پردازانه متعلق به قرن شانزدهم، اما به‌صورت اختصاصی‌تر به‌معنای قطعه‌ای برای تکنوازی ارگ که در آغاز یا پایان یک مراسم کلیسایی اجرا می‌شود. همان‌گونه که از این نام برمی‌آید، اختیاری ارگ اغلب سبکی آزاد دارد و می‌تواند بداهه‌پردازی شود. قطعه‌های اختیاری طی قرن شانزدهم معمولاً قطعه‌های کنترپوآنی کوتاهی بودند که کانتوس فیرموس (ملودی ثابت) نداشتند. در قرن‌های هفدهم و هجدهم سبک غیرمذهبی‌تری پیدا کردند، و عناصری از سوییت، سونات، توکاتا، و حتی آریای اپرایی را دربرگرفتند. از آهنگ‌سازان قطعه‌های اختیاری می‌توان به هنری پِرسِل، جان بلاو، و ساموئل وِسلی اشاره کرد.