سیلبری، تپه
سیلْبِری، تپّۀ (Silbury Hill)
پشته‌ای مصنوعی[۱] متعلق به دورۀ نوسنگی[۲]، حدود ۲۸۰۰پ‌م. این پشته دقیقاً در جنوب اِیوبری[۳]، در ویلتشرِ[۴] انگلستان، قرار دارد. شیب‌دار و مدوّر است و ۴۰ متر ارتفاع دارد. اطراف آن را خندقی به عمق شش متر فراگرفته است. این پشته بزرگ‌‌ترین پشتۀ مصنوعی باستانی در اروپا به‌شمار می‌رود. حفاری‌های باستان‌شناختی نشان داده است که این پشته، برخلاف آنچه قبلاً گمان می‌رفت، گورپشته[۵] نیست، امّا هدف از ایجاد آن هنوز مشخص نشده است. پشتۀ اصلی مجموعه‌ای از لایه‌های افقی است که بر روی پشتۀ اولیه‌ای به قطر ۲۵ متر ساخته شده است. احتمالاً در آغاز، حدود یک‌سوم بلندتر و اطرافش نیز پلکان‌دار بوده باشد. بنابه تخمین، تکمیل این پشته به ۱۸میلیون ساعت کار نیاز داشته است. این امر حاکی از سازماندهی چشم‌گیر نیروی کار است که با ساختار اجتماعی به اواخر دورۀ نوسنگی مطابقت دارد، به هر روی مدیریت مقتدری بر آن خطه نظارت داشته است. در افسانه‌ای محلی آمده است که تپه حاوی مجسمه‌ای از شاه سیل[۶] و اسب او در اندازۀ طبیعی بود، اما هیچ کشف مهم و درخور توجهی تاکنون در این زمینه صورت نپذیرفته است. بنابه نگرش جدید باستان‌شناختی، این جایگاه در چشم‌انداز آن بررسی می‌شود و بنابه محدودۀ سرزمین یا کاربرد آیینی با جایگاه‌های دیگر پیوندهایی دارد.