قوللرآقاسی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

قولْلَرآقاسی
عنوان رئیس قُولْلَرها (غلامان شاهی) و از مناصب عالی دولت صفویّه و قاجاریّه. بالاترین مقام پس از وزیر اعظم (اعتمادالدوله) و قُورچی‌باشی (رُکْنُ‌السَّلطنه)، بود و لقب رُکْنُ‌الدوله داشت، قُولْلَرها دسته‌ای نظامی و عمدتاً از فرزندان نومسلمان اسیران گرجی و چرکس و ارمنی بودند که شاه عباس صفوی اول برای کاستن از نفوذ و اختیارات قورچیان تشکیل داد. آنان را برای خدمت در سپاه یا حراست از بیوتات سلطنتی تربیت می‌کردند. این منصب تا نیمۀ دورۀ قاجار نیز وجود داشت.