ونتو
وِنِتو (Veneto)
ناحیه‌ای در شمال شرقی ایتالیا، شامل استان‌های بلونو[۱]، پادوا[۲]، ترویزو[۳]، روویگو[۴]، ونیز، و ویچنتسا[۵]. ۱۸,۴۰۰ کیلومتر مربع مساحت و ۴,۳۹۵,۳۰۰ نفر جمعیت دارد (۱۹۹۲). مرکز آن ونیز است. شهرهای بزرگ آن عبارت‌اند از پادوا، ورونا[۶]، و ویچنتسا. ونتو بخشی از جلگۀ[۷] ایتالیای شمالی را با دلتای رود پو[۸] تشکیل داده است؛ بخش‌هایی از کوه‌های آلپ[۹]و دولومیتی[۱۰] و دریاچۀ گاردا[۱۱] در آن قرار دارند. تولیدات آن عبارت‌اند از حبوبات، میوه، سبزی، توتون، مواد شیمیایی، کشتی، و پارچه. رودهای اصلی این ناحیه عبارت‌اند از پو[۱۲]، آدیجه[۱۳]، برنتا[۱۴]، و پیاوه[۱۵]. میوه و سبزی در اطراف ورونا تولید می‌شود. صنایع اصلی این منطقه در حومۀ ونیز و نزدیک پادوا قرار دارد. صنعت نساجی در ویچنتسا متمرکز شده است. سایر مراکز صنعتی عبارت‌اند از ورونا، ویتوریو ونتو[۱۶]، و باسانو دِل گراپا[۱۷]. ونسی[۱۸] که نامش برگرفته از قوم باستانی ونتی[۱۹] است، از ۱۴۲۰م تا ۱۷۹۷ بخشی از جمهوری ونیز بود. در این دوره، اشراف ویلاهای باشکوهی ساختند و طرح‌های احیای اراضی را آغاز کردند. این سرزمین مدتی کوتاه در تصرف فرانسوی‌ها بود و در ۱۷۹۷ به اتریش واگذار شد. در ۱۸۱۵ بخشی از پادشاهی لومباردی ـ ونسی[۲۰]، در امپراتوری هابسبورگ[۲۱]، بود. ونسی در ۱۸۶۶، پس از شکست اتریش، به ایتالیای متحد پیوست.