گرمی، شهرستان
گرمی، شهرستان | |
---|---|
کشور | پرونده:Flag of Iran.svg ایران |
استان | اردبیل |
بخش | مرکزی، موران و انگوت |
جمعیت | ۹۱,۲۷۰ نفر (۱۳۸۵ش) |
موقعیت | جنوب شهرستانهای پارسآباد و بیلهسوار، غرب جمهوری آذربایجان، شمال شهرستان مشگینشهر و شرق استان آذربایجان شرقی (شهرستانهای اهر و کلیبر) |
نوع اقلیم | در تابستانها گرم و نامساعد و در زمستان ملایم و مطبوع |
تولیدات و صنایع مهم | کشاورزی و دامداری |
شهر ها و آبادی های مهم | زهرا، تازه کند انگوت، قاسم کندی، دیزج، شکراب، بُنِه، لَنگان، قرهآغاج، و آزادلو |
گِرْمی، شهرستان
واقع در استان اردبیل، مشتمل بر بخش مرکزی و بخشهای موران و انگوت با مرکزیت اداری شهر گرمی. از شمال به شهرستانهای پارسآباد و بیلهسوار، از شرق به جمهوری آذربایجان، از جنوب به شهرستان مشگینشهر و از غرب به استان آذربایجان شرقی (شهرستانهای اهر و کلیبر) محدود است. شهرستان گرمی، در واقع، کوهستانی متشکل از درههای متعدد کمابیش جنوبی شمالی است که رودخانههای بالها رود، سامبورچای با ریزابههای متعددی از جنوب به شمال، در آنها جریان دارند و بههمین دلیل نواحی جنوبی در مقایسه با نواحی شمالی از ارتفاع بیشتری برخوردار است. اقلیم این شهرستان در تابستانها گرم و نامساعد و در زمستان ملایم و مطبوع است و از نظر بارندگی جزو نواحی نیمهخشک بهحساب میآید. جمعیت این شهرستان ۹۱,۲۷۰ نفر است (۱۳۸۵). مهمترین آبادیهای آن عبارت است از زهرا، تازه کند انگوت، قاسم کندی، دیزج، شکراب، بُنِه، لَنگان، قرهآغاج، و آزادلو. راه اردبیل به بیله سوار و نیز راه مشگینشهر به پارسآباد از این شهرستان میگذرد و راه قرهآغاج به گرمی و آزادلو همراه با راههای فرعی دیگر، شبکۀ راههای زمینی این شهرستان را تشکیل میدهد. ساکنان شهرستان گرمی عمدتاً به کشاورزی و دامداری اشتغال دارند.