الیهو

اَلیهو (Elihu)

(در عبری به‌معنی «خدای من اوست») نام چند شخصیت در عهد عتیق: ۱. الیهو بن بَرَکئیل بوزی از ملامت‌گران ایوب هنگامی که زبان به شکوه از غدر روزگار گشود؛ ۲. الیهو از برادران داود که رئیس سبط یهودا بود؛ ۳. الیهو بن توحو که سموئیل پیامبر نسب به او می‌برد.

 

---