سیکیم
سیکیم (Sikkim)
(با نام سابق دنجونگ[۱]) ایالتی مرتفع در شمال شرقی هند، با ۷,۲۹۹ کیلومتر مربع مساحت و ۵۱۶هزار نفر جمعیت (۲۰۰۱). از غرب به نپال، از شرق به بوتان[۲]، از شمال به تبت[۳] (چین)، و از جنوب به ایالت بنگال غربی محدود میشود. مرکز آن گانگتوک[۴] است. سیکیم، که قبلاً کشور تحتالحمایه بود، در ۱۹۷۵ جذب هند و نظام سلطنتی آن ملغا شد. چین حاکمیت هند را به رسمیت نشناخته است. عارضههای این ایالت عبارتاند از قلۀ کانچنجونگا[۵]، با ارتفاع ۸,۵۸۶ متر، سومین قلۀ مرتفع جهان؛ حیات وحش این منطقه، شامل انواع پرنده، پروانه و ارکیده است؛ معادن مس، سرب، روی، زغالسنگ، سنگ آهن، گرانیت، لعل، سنگ چخماق، مرمر، طلا و نقره در سیکیم یافت میشوند. زبانهای اصلی آن بوتیایی[۶]، لپچایی[۷]، و خاسکورایی[۸] (نپالی) است، که زبانهای رسمی بهشمار میروند و دین اصلی مردم آن بودا ماهایانا[۹] و آیین هندو[۱۰] است. لپچاها ساکنان بومی منطقه بهشمار میروند. از قرن ۱۴ تا ۱۹۷۵ سلسله نامگیول[۱۱] بر سیکیم سلطنت میکرد و در ۱۹۷۵ آخرین چوگیال یا پادشاه برکنار شد. سیکیم در ۱۸۸۶ با بریتانیا متحد، در ۱۹۵۰ تحتالحمایۀ هند و در ۱۹۷۵ ایالت این کشور شد. با بروز درگیری بین هند و چین در ۱۹۶۱ مرز آن با تبت بسته شد.