سیکیم

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

سیکیم (Sikkim)

(با نام سابق دن‌جونگ[۱]) ایالتی مرتفع در شمال شرقی هند، با ۷,۲۹۹ کیلومتر مربع مساحت و ۵۱۶هزار نفر جمعیت (۲۰۰۱). از غرب به نپال، از شرق به بوتان[۲]، از شمال به تبت[۳] (چین)، و از جنوب به ایالت بنگال غربی محدود می‌شود. مرکز آن گانگتوک[۴] است. سیکیم، که قبلاً کشور تحت‌الحمایه بود، در ۱۹۷۵ جذب هند و نظام سلطنتی آن ملغا شد. چین حاکمیت هند را به رسمیت نشناخته است. عارضه‌های این ایالت عبارت‌اند از قلۀ کانچنجونگا[۵]، با ارتفاع ۸,۵۸۶ متر، سومین قلۀ مرتفع جهان؛ حیات ‌وحش این منطقه، شامل انواع پرنده، پروانه‌ و ارکیده است؛‌ معادن مس، سرب، روی، زغال‌سنگ، سنگ آهن، گرانیت، لعل، سنگ چخماق، مرمر، طلا و نقره در سیکیم یافت می‌شوند. زبان‌های اصلی آن بوتیایی[۶]، لپچایی[۷]، و خاسکورایی[۸] (نپالی) است، که زبان‌های رسمی به‌شمار می‌روند و دین اصلی مردم آن بودا ماهایانا[۹] و آیین هندو[۱۰] است. لپچاها ساکنان بومی منطقه به‌شمار می‌روند. از قرن ۱۴ تا ۱۹۷۵ سلسله نامگیول[۱۱] بر سیکیم سلطنت می‌کرد و در ۱۹۷۵ آخرین چوگیال یا پادشاه برکنار شد. سیکیم در ۱۸۸۶ با بریتانیا متحد، در ۱۹۵۰ تحت‌الحمایۀ هند و در ۱۹۷۵ ایالت این کشور شد. با بروز درگیری‌ بین هند و چین در ۱۹۶۱ مرز آن با تبت بسته شد.

 


  1. Denjong
  2. Bhutan
  3. Tibet
  4. Gangtok
  5. Mount Kanchenjunga
  6. Bhutia
  7. Lepcha
  8. Khaskura
  9. Mahayana Buddhism
  10. Hinduism
  11. Namgyal