صابون

صابون (soap)

مخلوطی از نمک‌های سدیم حاصل از انواع اسیدهای چرب، ازجمله اسید پالمیتیک، اسید استئاریک، و اسید اولئیک. صابون براثر واکنش هیدروکسید سدیم (سودسوزآور) یا هیدروکسید پتاسیم (پتاس سوزآور) با چربی حیوانات یا چربی‌هایی با منشأ گیاهی به‌دست می‌آید. صابون مادۀ شوینده‌ای است که چرک و آلودگی و چربی را با آب ازبین می‌برد. رومیان با مخلوطی از ماسه و روغن شست‌و‌شو می‌کردند، ولی جالینوس در قرن ۲م نام مواد قلیائی را که برای شست‌وشوی بدن از آن استفاده می‌شد، صابون نامید. صابون واژه‌ای لاتینی است که از آن زبان وارد زبان عربی و فارسی شده است. در ایران در گذشته خاکستر چوب و پیه همراه با آب برای شست‌و‌شو به کار می‌رفت. این خاکستر که حاوی مواد قلیایی بود از سوزاندن برخی گیاهان مانند اُشنان به‌دست می‌آمد و به آن شَخار می‌گفتند. از گیاه چوبک هم برای شست‌و‌شو و پاک‌کردن چرک و چربی استفاده می‌شد. نیز← چوبک

 

---