منزلت
منزلت (status)
در علوم اجتماعی، موقعیت اجتماعی فرد یا ارزشی که دیگران برای وی در جامعه قائلند. بیشتر موقعیتهای شغلی و اجتماعی در جامعه بهلحاظ منزلت در نظامی سلسلهمراتبی[۱] قرار دارند؛ بهعلاوه، در هر موقعیت شغلی و اجتماعی نیز چنین نظامی حاکم است. منزلتهای بالای اجتماعی غالباً با نشانههای منزلتی[۲]، نظیر عنوانی شغلی یا مالکیت ماشینی گرانقیمت، همراهند. منزلت اجتماعی رسمی[۳] و غیررسمی[۴] دو صورت از شأن اجتماعی[۵] بهشمار میرود که ممکن است متمایز یا مرتبط باشد؛ منزلت اجتماعی رسمی را میتوان برای موقعیتهای اجتماعی خاص و مشاغل و نقشها و عنوانهای شغلی قائل شد، اما منزلت اجتماعی غیررسمی بر مبنای تواناییها و مهارتها و شخصیت فردی استوار است. جامعهشناسان همچنین منزلت انتسابی[۶]، که فرد از بدو تولد از آن برخوردار است، را از منزلت اکتسابی[۷]، که محصول تلاشهای شخصی است، متمایز میدانند. ماکس وبر[۸] جامعه را بر مبنای ۳ عنصر مجزا اما مرتبط، یعنی طبقه[۹]، منزلت اجتماعی و قدرت[۱۰] و قشربندی[۱۱]، تقسیم کرده است. منزلت تأثیری اساسی در رفتار انسان دارد، چنانکه افراد خود و دیگران را بر مبنای آن ارزیابی میکنند.