مسعود، ملک یوسف
مسعود، ملک یوسف ( -نیمه‌ی اول قرن 7ق) King Yousof Masoud
(نام کامل: یوسف بن محمد الکامل بن الملک العادل ابی بکر بن ایوب) از امیران ایوبی یمن. پدرش او را با سپاهی از مصر به یمن فرستاد. در محرم 612ق به شهر زبید وارد شد و یک ماه بعد قلعه تعز، سپس تمام یمن را تحت تصرف درآورد. با امام منصور عبدالله بن حمزه جنگید و جنگ میان آن دو تا مرگ عبدالله بن حمزه در 1217 ادامه یافت. در رمضان 620ق به مصر رفت و در یمن عمر بن علی بن رسول را به جای خود گمارد. ملک یوسف با این که بنی رسول را خوار و سرکوب نموده و ده‌ها تن از ایشان را دستگیر و از یمن به مصر منتقل کرده بود، اما با عمر بن علی بن رسول دوستی محکم و به وی اعتماد داشت. زمانی که او را به نیابت از خود بر ملک یمن گماشت، با او شرط کرد که حکومت را به هیچ یک از بنی ایوب واگذار نکند. چهار سال بعد، پس از جنگ‌هایی عزالدین بن عبدالله بن حمزه علیه حکومت، و همچنین به سبب ترسی که ایوبیان از استیلای بنی رسول بر یمن احساس می‌کردند، به یمن بازگشت.
ملک یوسف امیری سرکوبگر و درنده‌خو بود و جنایت‌های فراوانی به او نسبت داده شده است. وی بسیاری از امیران و از جمله امیر مکه (شریف حسین بن قتاده الحسنی) را کشت و پس از تصرف مکه، این شهر را غارت و به نام خود درهم ضرب کرد. سبط ابن الجوزی در کتاب مرآة الزمان می‌نویسد: ملک مسعود ساز و برگی عظیم فراهم کرد که پیش از او هیچ شاهی فراهم نکرده بود. او هزار خواجه و پانصد صندوق از قماش‌ها و لباس‌های فاخر و سیصد شیشه‌ی عود و مروارید و سنگ‌های قیمتی و هفتاد هزار لباس چینی در اختیار داشت. بیماری وی را غافلگیر کرد و در مکه مسموم شد و مرد.