جوبرتی، وینچنزو (۱۸۰۱ـ۱۸۵۲)

جوبِرْتی، وینچِنْزو (۱۸۰۱ـ۱۸۵۲)(Gioberti, Vincenzo)

جوبِرْتي، وينچِنْزو

سیاستمدار و فیلسوف ایتالیایی. در ۱۸۲۵ به کشیشی منصوب شد. در ۱۹۳۳ برای طرفداری از اتحاد ایتالیا به زندان رفت. از ۱۸۴۸ تا ۱۸۴۹ نخست‌وزیر ساردنی و از ۱۸۴۹ تا ۱۸۵۱ سفیر ایتالیا در فرانسه بود. با فلسفه دکارتی به مخالفت پرداخت. متافیزیک کانتی و متافیزیک نئوکانتی را به ایتالیا معرفی کرد و فلسفه‌‌ای با عنوان وجود‌شناسی بنا نهاد. از آثار اوست: مقدمه‌ای بر مطالعۀ فلسفه (۱۸۳۹) و دربارۀ برتری اخلاقی و مدنی نژاد ایتالیایی (۱۸۴۳).

---