مهرداد کاظمی
مهرداد کاظمی (تهران 1330ش- )
| مهرداد کاظمی | |
|---|---|
| زادروز |
تهران 1330ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | هنرستان عالی موسیقی |
| شغل و تخصص اصلی | خواننده |
| سبک | پاپ- سنتی |
| آثار | جام جان؛ مینای دل؛ گلبانگ عارفان؛ سخاوت؛ بوی بهار؛ همدم گل؛ باغ تماشا؛ شهر عشق؛ شیرین و فرهاد |
| گروه مقاله | موسیقی |
| جوایز و افتخارات | مدرک درجه‌ی یک هنری (معادل دکترا) از طرف شورای ارزش‌یابی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی |
خواننده‌ی ایرانی موسیقی سنتی و پاپ. در دوران تحصیلات دبیرستان، با تعدادی از هم‌کلاسی‌هایش ارکستری تشکیل داد و ضمن برگزاری کنسرت‌هایی در مدرسه، در اردوهای منظریه و رامسر مقام آورد. در سن 16 سالگی در امتحان ورودی رادیو و تلویزیون شرکت کرد و با قبولی، بعد از گذراندن کلاس‌هایی، در وزارت فرهنگ و هنر استخدام شد. کاظمی همزمان با این دوره، تحصیلات خود را در دبیرستان مروی به پایان برد و موفق به دریافت دیپلم طبیعی شد. او به عنوان تک‌خوان گروه کر و ارکسترهای فرهنگ و هنر فعالیت خود را آغاز کرده است. از سال ۱۳۵۰ به مدت ۴ سال ردیف‌های آوازی موسیقی سنتی را نزد ادیب خوانساری آموزش دید و پس از آن ۴ سال هم در هنرستان عالی موسیقی نزد محمود کریمی دوره‌های موسیقی آوازی را کامل کرد. علاوه بر این حدود ۲ سال هم نزد محمدرضا شجریان آموزش دیده است.
کاظمی سابقه‌ی همکاری با ارکسترهای سمفونیک تهران و سنتی صدا و سیما را نیز در سابقه‌ی هنری خود دارد. او همچنین دارنده‌ی مدرک درجه‌ی یک هنری (معادل دکترا) از طرف شورای ارزش‌یابی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است. کاظمی از نخستین هنرمندان موسیقی ایران است که بعد از انقلاب اسلامی اجازه‌ی فعالیت هنری پیدا کرد و در طول دوران جنگ هم آثار متعددی را در حوزه‌ی سرود، موسیقی پاپ و سنتی اجرا نمود. معروف‌ترین ترانه‌ی او که باعث شهرتش شد، آهنگ «ای ساربان» (ساخته‌ی حسن ریاحی- ۱۳۶۶) است که بر روی غزلی از سعدی (با مطلع: ای ساربان آهسته ران کآرام جانم می‌رود...) و با همراهی گروه کر و ارکستر سمفونیک تهران اجرا شده. کاظمی در پاییز 1391 به دنبال سکته‌ی مغزی، به امریکا مهاجرت کرده است.
گزیده‌ی آلبوم‌ها: جام جان (با همکاری علی رحیمیان و ارکستر سمفونیک تهران)؛ مینای دل (با آهنگ‌سازی احمدعلی راغب و همراهی ارکستر سنتی صدا و سیما)؛ گلبانگ عارفان (با آهنگ‌سازی علیرضا بس‌دست و همراهی ارکستر سنتی تالار وحدت)؛ سخاوت (با دکلمه‌ی خسرو شکیبایی، آهنگ‌ساز: محمدرضا احمدیان)؛ بوی بهار (آهنگ‌ساز: حسن ریاحی)؛ همدم گل؛ باغ تماشا؛ شهر عشق؛ شیرین و فرهاد؛ و چند آلبوم گروهی.