اصغر شاهوردی
اصغر شاهوردی (تهران ۱۳۳۶ش- )
| اصغر شاهوردی اصغر حاجی شاهوردی | |
|---|---|
| زادروز |
تهران ۱۳۳۶ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | فارغ‌التحصیل صدابرداری-مدرسه‌ی عالی تلویزیون و سینم |
| شغل و تخصص اصلی | صدابردار موسیقی و سینما |
| آثار | بانو (۱۳۷۰)؛ سارا (۱۳۷۱)؛ قرمز (۱۳۷۷)؛ زیر پوست شهر (۱۳۷۹)؛ کیمیا (۱۳۷۳)؛ لیلا (۱۳۷۵)؛ استشهادی برای خدا (۱۳۸۶) و افکت فیلم سارا (1371) |
| گروه مقاله | سینما |
| جوایز و افتخارات | دوره‌ی پنجم و هفتم جشنواره‌ی فیلم فجر برنده‌ی سیمرغ بلورین بهترین صدابرداری |
(نام کامل: اصغر حاجی شاهوردی) صدابردار موسیقی و سینما. پس از گذراندن تحصیلات ابتدایی و متوسطه، در سال 1351 وارد مدرسه‌ی عالی تلویزیون و سینما و در سال 1355 در رشته‌ی صدابرداری از این دانشکده فارغ‌التحصیل شد. صدابرداری بیش‌تر فیلم‌های بعد از انقلاب داریوش مهرجویی و تعدادی از فیلم‌های بهرام بیضایی، عباس کیارستمی و ابراهیم حاتمی‌کیا با او بوده است. شاهوردی آبان‌ماه سال ۱۳۸۶ پس از بازگشت از لوکیشن فیلم «چراغی در مه» از شمال کشور، به خاطر حادثه‌ی رانندگی دچار آسیب‌دیدگی مغزی جدی شده که مشکلات او همچنان ادامه دارد. برادر او (مسعود شاهوردی) نیز از صدابرداران شاخص سینماست. اصغر شاهوردی کار حرفه‌ای‌اش را در سینما از اواسط دهه‌ی 1360 شروع کرده.
شاهوردی در دو دوره‌ی جشنواره‌ی فیلم فجر (دوره‌ی پنجم برای فیلم خانه‌ی دوست کجاست؟ و دوره‌ی هفتم برای فیلم نار و نی) برنده‌ی سیمرغ بلورین بهترین صدابرداری شده و علاوه بر این در دوره‌ی ششم هم برای فیلم شاید وقتی دیگر بهرام بیضایی کاندید این جایزه بوده.
از فیلم‌های شاخص سینمای ایران که توسط او صدابرداری شده‌اند می‌توان به این موارد اشاره کرد: خانه‌ی دوست کجاست؟ (۱۳۶۵)؛ باشو غریبه کوچک (۱۳۶۵)؛ اجاره‌نشین‌ها (۱۳۶۵)؛ شاید وقتی دیگر (۱۳۶۶)؛ نار و نی (۱۳۶۷)؛ هامون (۱۳۶۸)؛ بانو (۱۳۷۰)؛ سارا (۱۳۷۱)؛ قرمز (۱۳۷۷)؛ زیر پوست شهر (۱۳۷۹)؛ کیمیا (۱۳۷۳)؛ پری (۱۳۷۳)؛ لیلا (۱۳۷۵)؛ موج مرده (۱۳۷۹)؛ استشهادی برای خدا (۱۳۸۶) و افکت فیلم سارا (1371).