فریده قطبی
فریده قطبی (1296- 1379ش)
(با نام اصلی: فریده قطبی گیلانی، معروف به: فریده دیبا) مادر فرح پهلوی، و همسر سهراب دیبا. در لاهیجان، گیلان متولد شد. باقر امجدالسلطان نام پدرش بود و نسب اش به قطب الدین شریف لاهیجی، صوفی و مفسر قرآن می‌رسید. دیپلم اش را از مدرسه ژاندارک تهران گرفت که توسط راهبه‌های فرانسوی اداره می‌شد.
پس از فوت شوهرش دیگر ازدواج نکرد و چون فقیر بود، به خانۀ برادرش محمدعلی قطبی رفت و با خانوادۀ او زندگی کرد. قطبی مخارج او و تنها فرزندش (فرح) را نیز تأمین می کرد.
فریده قطبی با کمک افرادی از خانوادۀ شوهرش، شرایط تحصیل فرح را در مدارس ایتالیایی‌ها، سپس ژاندارک و دبیرستان رازی تهران فراهم کرد. فرح پس از اخذ دیپلم متوسطه، به‌همراه پسردایی‌اش، رضا قطبی، برای ادامه تحصیل به فرانسه رفت تا در رشتۀ معماری تحصیل کند.
پس از ازدواج فرح و محمدرضا پهلوی، وضع این خانواده به کل تغییر کرد و فریده دیبا عضوی از خانواده سلطنتی ایران و در زمرۀ زنان دربار شد.
در ۱۳۳۸ش، او همراه با دخترش به دربار پهلوی راه یافت و در یکی از کاخ‌ها سکونت کرد و با برخورداری از امتیازات ویژه اقتصادی، سیاسی، و اجتماعی، در زمرۀ کاخ‌نشینان درآمد.
فریده قطبی در نوامبر ۲۰۰۰م (۱۳۷۹ش)، در پاریس درگذشت و در گورستان پاسی آن شهر دفن شد.