شامپانی، فیلیپ دو
شامپانی، فیلیپ دو (1602ـ1674) Champaigne, Philippe de
| فیلیپ دو شامپانی Philippe de Champaigne | |
|---|---|
| زادروز |
1602م |
| درگذشت | 1674م |
| ملیت | فرانسوی |
| شغل و تخصص اصلی | نقاش |
| آثار | پردۀ ادای نذر (1662؛ لوور، پاریس)؛ تزیین کاخ لوکزامبورگ همراه با نیکلا پوسن |
| گروه مقاله | نگارگری و مجسمه سازی جهان |
| خویشاوندان سرشناس | ژان باتیسیت دو شامپانی (برادرزاده) |
نقاش فرانسوی. تک‌چهره‌ساز سرآمد دربار لوئی سیزدهم[۱] و از تبار فلاندری[۲] بود. در 1621 به پاریس رفت و از حمایت کاردینال ریشلیو[۳] بهره‌مند شد. شیوۀ هنری‌اش فاخر، متین، و حساب‌شده بود. پردۀ ادای نذر[۴] (1662؛ لوور[۵]، پاریس)، مشهورترین اثر اوست. شامپانی نخست در بروکسل[۶] منظره‌پردازی آموخت، و در 1621 به پاریس رفت و با نیکلا پوسن[۷] جوان در تزیین کاخ لوکزامبورگ[۸] همکاری کرد. دو تک‌چهره‌سازی‌اش از ریشلیو، بعدها شهرت یافتند. یکی از آن‌ها، پرتره‌ای سه‌گانه است (نگارخانۀ ملی، لندن[۹]) که شامپانی آن را به این منظور کشید که مدل برنینی[۱۰] مجسمه‌ساز، در ساختن نیم‌تنه[۱۱]ای از کاردینال قرار گیرد. پیش از او نیز وان دایک[۱۲] چنین تابلویی را به همین منظور از چارلز اول[۱۳]، پادشاه انگلستان، نقاشی کرده بود. دیگری تصویر تمام‌قد ریشلیو است، که چنان رسمی و باوقار نقاشی شده، که الگویی برای تک‌چهره‌سازی تشریفاتی فرانسه قرار گرفته است. ریشلیو، برای نقاشی گنبد سوربون[۱۴]، او را به خدمت گرفت. در 1648 عضو آکادمی[۱۵] شد. با تأثیر از فرقۀ یانسن[۱۶]، جنبشی که در پورت ـ رویال[۱۷] مرکزیت داشت، سبک زاهدمنشانه‌ای در آثارش شکل گرفت. دخترش کاترین[۱۸] نیز تارک دنیا شده بود. تابلوی ادای نذر، تصویری است از مداوای دختر افلیجش با شفاعت راهبۀ اعظم[۱۹]. پس از 1659 هنرش را وقف اجرای آثار دینی کرد، و تزیین چندین کلیسای پاریس را برعهده گرفت. ژان باتیسیت دو شامپانی[۲۰] (1631ـ1681)، برادرزادۀ فیلیپ نیز نقاش بود، و با او همکاری می‌کرد.