مائوریتسیو پولینی
مائوریتسیو پولینی (میلان 5 ژانویه 1942م- )
| مائوریتسیو پولینی Maurizio Pollini | |
|---|---|
| زادروز |
میلان 5 ژانویه 1942م |
| ملیت | ایتالیایی |
| تحصیلات و محل تحصیل | لیسانس نوازندگی پیانو- کنسرواتوار میلان |
| شغل و تخصص اصلی | نوازنده‌ی پیانو و رهبر ارکستر |
| سبک | کلاسیک |
| گروه مقاله | موسیقی |
| جوایز و افتخارات | جایزه‌ی گرمی 2007 (سولوی پیانو) |
(به ایتالیایی: Maurizio Pollini) نوازنده‌ی پیانو و رهبر ارکستر ایتالیایی. پولینی از مشهورترین بازماندگان پیانیست‌های بزرگ قرن بیستم است و اجراهایش از بتهوون، شوپن، برامس و دبوسی شهرت دارد. علاوه بر این او بسیاری از قطعات مدرن را نیز نواخته است. پدرش، جینو پولینی[۱]، از اولین معماران مدرن ایتالیا به شمار می‌رود که در دهه‌ی 1930 شهرت داشته است.
پولینی آموزش پیانو را از سنین کم آغاز کرد و بعدتر در سال ۱۹۵۹ موفق به دریافت مدرک لیسانس از کنسرواتوار میلان[۲] شد. او در همان سال فارغ‌التحصیلی برنده‌ی مسابقه بین‌المللی پیانو در سره‌نیو[۳] (ایتالیا) شد و در سال ۱۹۶۰ نیز نفر اول مسابقات بین‌المللی پیانو شوپن[۴] در ورشو شد. در زمان این مسابقه‌ی اخیر سن پولینی 18 سال بوده است. آرتور روبینشتاین که در آن سال جزو داوران رقابت بود، گفت: «فاصله‌ی او با نفرات دوم و سوم بسیار زیاد بود، او از تمام هیات داوران هم بهتر می‌نوازد.» پولینی با وجود این که برای تکنیک منحصر به فردش شناخته می‌شود، اما به دلیل محافظه‌کاری و تاکید زیادش در دقت بیش از حد به نت‌های موسیقی، در جوانی غالبا مورد نقد منتقدین بود. سویاتوسلاو ریختر[۵] اجراهای پولینی از شوپن را سرد، بی‌روح و فلزی می‌دانست.
پولینی در سال 2007 برای اجرای سولوی آثار شوپن برنده‌ی جایزه‌ی گرمی[۶] و در سال ۲۰۱۲ وارد تالار مشاهیر راک اند رول[۷] شد. وی از اواسط دهه‌ی 1960 به بعد اجراهای سولو و ارکسترال متعددی در اروپا، آسیای شرقی و امریکا داشته است.