ریاحی، شهلا (تهران ۱۳۰۵ش)
شهلا ریاحی (تهران ۱۳۰۵- 1398ش)
| شهلا ریاحی | |
|---|---|
| زادروز |
تهران ۱۳۰۵ش |
| درگذشت | 1398ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | بازیگر تلویزیون، و سینما |
| آثار | خواب‌های طلایی (۱۳۳۰)، چهرۀ آشنا (۱۳۳۲)، عشق بزرگ (۱۳۴۰)، شیطان در می‌زند (۱۳۴۳)، مرگ پلنگ (۱۳۶۸)، می‌خواهم زنده بمانم (۱۳۷۳) |
| گروه مقاله | تیاتر |
| خویشاوندان سرشناس | اسماعیل ریاحی (همسر) |
(نام اصلی: قدرت زمان شربتچی وفادوست) بازیگر سینما، تئاتر، و تلویزیون ایران. فعالیت خود را در سینما با بازی در فیلم خواب‌های طلایی (۱۳۳۰)، آغاز کرد. او اولین کارگردان زن سینمای ایران است. در زمان جوانی به خواست شوهرش (اسماعیل ریاحی، که اهل سینما، تئاتر، و مطبوعات بود) نقش مادر را در فیلم‌ها برعهده گرفت. از ۱۳۳۰ تا ۱۳۸۰، حدود پنج دهه در سینما و تلویزیون فعالیت کرد.
شهلا ریاحی از ۱۳۲۳ش فعالیتش را با تئاتر در کنار معزدیوان فکری، رفیع حالتی، محمدعلی جعفری، و علی‌اصغر گرمسیری در نمایش‌های دون ژوان، خسیس، مستنطق، و عروسی فیگارو آغاز کرد و در ۱۳۳۰ نخستین نقش سینمایی‌اش را در خواب‌های طلایی برعهده گرفت. در ۱۳۳۵ فیلم مرجان را کارگردانی کرد، که باعث بحث‌های فراوانی شد.
برخی از فیلم‌هایی که در آن ایفای نقش کرده، عبارت‌اند از چهرۀ آشنا (۱۳۳۲)، عشق بزرگ (۱۳۴۰)، شیطان در می‌زند (۱۳۴۳)، مرگ پلنگ (۱۳۶۸)، می‌خواهم زنده بمانم (۱۳۷۳)، چشم عقاب (۱۳۷۶)، بادام‌های تلخ (۱۳۷۷)، دعوت به شام (۱۳۷۸).
او سال‌های بسیار از بیماری آلزایمر[۱] و زوال عقل (یا: دمانس[۲]) رنج می‌برد و تحت مراقبت ویژه پرستار بود و سرانجام در 10 دی ماه 1398 درگذشت.