ابراهیم، حافظ (دیروط ۱۸۷۲ـ قاهره ۱۹۳۲)

ابراهیم، حافِظ (دَیْروط ۱۸۷۲ـ قاهره ۱۹۳۲م)

حافظ ابراهیم Hafez Ibrahim
زادروز	دیروط ۱۸۷۲م
درگذشت	قاهره ۱۹۳۲م
ملیت	مصری
تحصیلات و محل تحصیل	مدرسۀ نظام (۱۸۹۶)
شغل و تخصص اصلی	شاعر
لقب	شاعر نیل
گروه مقاله	ادبیات عرب

شاعر نئوکلاسیک مصری. در مدرسۀ نظام درس خواند (۱۸۹۶). به سودان اعزام شد و در شورش مصریان علیه بریتانیا شرکت جست، اما از ارتش اخراج شد. پس از مدتی بیکاری، مدیر بخش ادبیات کتابخانۀ ملی مصر شد. نام او بیشتر با نام رقیبش احمد شوقی توأم است، اما حافظ ابراهیم، به خلاف شوقی اشراف‌زاده، هرگز به کشورهای غربی سفر نکرد و با زبان‌های بیگانه چندان آشنایی نداشت و احتمالاً ترجمۀ بینوایان ویکتور هوگو را به یاری دیگری انجام داده است. او و شوقی از ستایشگران شعر محمود سامی بارودی و در سروده‌‌هایشان متأثر از او بودند و هر دو نیز شاعرانی سنت‌گرا بودند. حافظ ابراهیم شاعر نیل لقب گرفت و شعرهای ادیبانه‌اش ستوده می‌شد. به ملی‌گرایی آوازه داشت، هرچند سروده‌هایش در ستایش سلطان عثمانی تردیدبرانگیز است و مفسران بعدی از او انتقاد کرده‌اند. اثری منثور به سبک مقامه‌نویسی به شیوۀ حدیث عیسی بن هشام، به قلم محمد مُوَیْلِحی نیز نوشته است.