ابراهیم لطفی
ابراهیم لطفی (تهران 1345ش- )
| ابراهیم لطفی | |
|---|---|
| زادروز |
تهران 1345ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | فوق لیسانس موسیقی |
| شغل و تخصص اصلی | نوازنده و مدرس ویولن کلاسیک |
| سبک | کلاسیک |
| آثار | دلاویزترین (محمد نوری)؛ جاودانه با عشق (محمد نوری)؛ بوی باران (محمدرضا شجریان)؛ نگاه آسمانی (حسام‌الدین سراج)؛ مسافر (خسرو شکیبایی). |
| گروه مقاله | موسیقی |
| خویشاوندان سرشناس | شریف لطفی (برادر) |
نوازنده و مدرس ایرانی ویولن کلاسیک. پدرش نوازنده‌ی ویولن بوده. ابراهیم از سال چهارم ابتدایى برای تحصیل موسیقی به هنرستان عالى موسیقى رفت و نزد ماریکو مانوکیان و ابوالقاسم طالب‌زاده به یادگیری ویولن کلاسیک پرداخت. او در همان سال‌ها در اجرای چند اپرا به عنوان خواننده در تالار وحدت شرکت کرده است. بعد از انقلاب با انحلال هنرستان به دبیرستان رفت و در رشته‌ی اقتصاد دیپلم گرفت.
لطفى از سن 15 سالگى، کار خود را به عنوان نوازنده در ارکستر سمفونیک و سپس ارکسترهای مختلف رادیو شروع کرد. او بعدتر با دریافت مدرک لیسانس و فوق لیسانس موسیقی، در هنرستان‌های موسیقی دختران و پسران، دانشکده‌ی موسیقی دانشگاه هنر و دپارتمان موسیقی دانشگاه تهران به تدریس موسیقی پرداخته است. از فعالیت‌های دیگر او می‌توان به تشکیل گروه کوارتت زهی تهران (1375)، رهبری ارکستر مجلسی فرهنگسرای نیاوران (از سال ۱۳۸۰) و تدریس در آموزشگاه‌های موسیقی اشاره کرد. در اولین دوره‌ی آیین "سال نوای موسیقی ایران" (1394)، تندیس "سال نوا" و لوح تقدیر به لطفی اهدا شده است. برادر او، شریف لطفی، نیز آهنگ‌ساز و مدرس موسیقی است.
تعدادی از آلبوم‌ها (در نقش نوازنده‌ی ویولن): دلاویزترین (محمد نوری)؛ جاودانه با عشق (محمد نوری)؛ بوی باران (محمدرضا شجریان)؛ نگاه آسمانی (حسام‌الدین سراج)؛ مسافر (خسرو شکیبایی).